R.E.M. is dood. En met hen ook een klein beetje Anne. Muziek laat mij leven, in de goede en de slechte tijden. Muziek geeft herinneringen.
Voor mij geeft R.E.M. een van de meest kloterige periodes in mijn leven weer. Hele zware, maar ook hele mooie periodes. Het heeft me gedeeltelijk gemaakt zoals ik nu ben. Maar nu ik gister las dat R.E.M. ermee stopte komt alles weer boven. En dat doet pijn.
De allereerste cd die ik hoorde was Out of Time. Ik was 5 toen die uitgebracht werd, en de eerste muziek die ik me dus kan heugen als kleine hooligan.
Door mijn olifantengeheugen kan ik nog steeds elk stukje tekst van elke cd en van elk nummer meezingen. Tot ongenoegen van mijn omgeving. Misschien moet ik zware shag gaan roken, wie weet klinkt het dan beter.
Ik vind het echt jammer dat ze gestopt zijn. Zelfs het album wat dit jaar uitgebracht werd vond ik weer geweldig. Natuurlijk zijn er altijd persoonlijke favorieten, maar die heeft iedereen. Ze gingen met hun tijd mee en nu zijn ze klaar. Zouden meer mensen moeten doen. Ik daarentegen ben nog lang niet klaar. Het kleine beetje dat dood is gegaan met hen zal vanzelf wel weer met een AED tot leven worden gewekt.
Ik drink er 1 op ze vanavond. #nomusicnolife
[youtube]
 |
www.youtube.com/watch?v=if-UzXIQ5vw
|
[/youtube]