Voorlopig niet dus mensen, leef vooral verder. Geruchten zijn dat ze die gezette blonde mevrouw uit die supermarkt reclame het Slotermeer op willen kegelen; redt ze de overkant, dan gaat het sein op groen en wordt voor het eerst sinds 4 januari 1997 weer de Tocht der tochten gereden. Friesland staat al ruim een week apathisch naar de ijsaangroei in de sloten te staren, de tweeëntwintig rayonhoofden komen samen om opgewonden onder het genot van een Beerenburg of Jägermeißter op te scheppen over hoe dik het ijs in hun rayon wel niet is en of dit dan het jaar zal worden waarin Fryslân de wereld overneemt. “It is ien kwestje fan geduld voor hiel de wrâld frysk lult” is het stramien. Het zou pas de zestiende keer zijn in 103 jaar tijd dat de Elfstedentocht gereden zou kunnen worden, met als hoogtepunten natuurlijk de Hel van 1963, de keer waarop 9.000 mensen vertrokken en er uiteindelijk maar 69 Leeuwarden bereikt hebben om het felbegeerde kruisje in ontvangst te nemen. De rest van de deelnemers is blijkbaar in een wak geschaatst of doodgevroren onderweg, want alle informatie daarover ontbreekt. Maar de meest epische Elfstedentocht is natuurlijk de tocht waar niemand minder dan W.A. van Buren aan meedeed. Het zou leuk zijn als Bea voor haar aftreden in navolging van haar zoon ook de stoute doorlopers onderbindt en als een ware eindbaas de elf steden trotseert. Met een ‘misschien‘ moeten we het voor nu doen. Aankomende week is het erop of eronder. Klunen of verzuipen.
