Het zal weinigen opgevallen zijn want de meesten sliepen al of waren dronken tijdens het saaiste botox-evenement van het jaar, maar het is toch echt zo: Een Iraanse film won de Golden Globe voor beste buitenlandse film, van oudsher het ondergeschoven kindje onder de award-categorieën. Regisseur Asghar Farhadi (ohja, die!) nam de award, vergezeld door een mysterieuze achtervolger, in ontvangst uit de handen van de niet zo maagdelijke anti-christelijke (oh nee, niet, het was om de aandacht te richten op al die zielige Afrikaantjes) cougar Madonna. De zaal werd half wakker, na een uur geluisterd te hebben naar speeches van Beste Scriptschrijver Van Een Muzikale Comedie Of Televisieserie Met Humor Of Grappige Film Of Mini-serie. Ssst! Opletten! Een moslim! Maar wacht ’s effe…een Iraniër die op een Amerikaans evenement een prijs krijgt voor een kritische film over zijn land, uit de handen van Madonna, for Christ’s (nouja, die andere profeet dan) sake?! DAKANNIE!
Wel dus. De Iraanse autoriteiten mormelden wat, maar daar bleef het bij. De hele wereld keek immers mee. Farhadi hield zijn speech gelukkig korter dan onze Grote Verlosser maar hij zei wel iets opmerkelijks: Dat Iraniërs vredelievende mensen zijn. Nu doen de berichten over een naderende kernoorlog met Israel en al die enge anti-westerse moslimgroeperingen natuurlijk anders geloven, het was wel opvallend. Vooral omdat ‘ie verder zweeg. Maar toch. ’t Blijft jammer dat elke succesvolle moslim zich gedwongen voelt een statement te maken.