Het sympathiekste en braafste jongetje van de klas laat weer van zich horen: de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Een hele mond vol dus noemen we ze maar gewoon Mormonen. Van die blije engbekken met die nét iets te perfecte coup 1954 inclusief kaarsrechte scheiding. Type jock maar dan in hagelwit overhemd, studentenstropdas en het onvermijdelijke naamkaartje. Denk aan die fanatieke ECI-wervers op het winkelcentrum in de jaren 90? Dat werk. Voorzien van het heilige boek, kladblok en een keur aan pennen. Informatie verzamelen. Voorat de wereld vergaat. Over jou en mij. En dan maar dopen die handel. Want de Mormonen zijn hier op aarde om onze gegevens te verzamelen en ons te dopen voordat de Dag Des Oordeels aanbreekt. En als je verstopt achter de boekenkast vanachter je dagboek vandaan gerukt wordt, op transport gezet, verplicht moest douchen, een fenomeen en het gezicht van een totaalvernietiging werd? Dan word je postuum gedoopt! In het geval van Anne Frank keer op keer. De laatste keer was in 1999. Nadien heeft de mormoonse kerk met joodse leiders afgesproken een einde te maken aan het dopen van Holocaustslachtoffers. De laatste tijd lijkt dat desondanks vaker te gebeuren. Eerder deze maand maakte de leiding van de mormoonse kerk excuses voor het postuum dopen van de ouders van nazi-jager Simon Wiesenthal. En iedere Mormoon kan dat zomaar doen. Leave Anne alone!! Ook al bevindt ze zich in het gezelschap van Boeddha, Elvis, Shakespeare, Jeanne d’Arc en Jezus zelf! Gedoopt worden zonder dat je daar zelf achter staat, dát moeten we niet willen.