Ximena vermoord door ex-TBS’er Stanley Anschütz

Je kunt de mens uit zijn TBS halen, maar de TBS niet uit de mens. Of zoiets. In ieder geval: ex-TBS’ers zijn een gevaar voor de samenleving, allemaal. En al helemaal als het ex-JeugdTBS’ers zijn. Tieners, die veroordeeld worden voor iets waarvoor een volwassene levenslang zou worden opgesloten maar waarvoor  zo’n stuk schorem na een paar jaar weer vrijgelaten wordt wegens tweede kans en leven opbouwen en meer van dat soort wappiewappieknuffelgeneuzel. De 15-jarige Ximena Pieterse is daar een afschuwelijk voorbeeld van geworden. Zij werd afgelopen zaterdagochtend geheel ontkleed op straat gevonden in Den Haag na een avondje stappen in Den Haag. Nu kan je zeggen: waarom gaat een 15-jarig meisje stappen in De Haag, maar daar gaat het nu even niet om. Zoals het er nu naar uitziet is ze een volstrekt willekeurig slachtoffer geworden van een 25-jarige Stanley Elio Anschütz. Had dus ook zomaar overdag kunnen gebeuren. Nouja, volstrekte willekeur. Je hoeft geen Sherlock Holmes te zijn om het verband te leggen tussen de moord die Stanley op zijn 15e heeft gepleegd en de moord op Ximena. Toen Stanley op zijn 15e gepest werd met zijn omvang en het feit dat zijn mama lesbisch was heeft hij op een dag een mes mee naar school genomen en niet de pester(s) neergestoken, maar een willekeurig iemand  ‘waar hij geen goede herinneringen aan had’. Hoppetee, mes er in en Stanley werd veroordeeld tot jeugdTBS. Het uitganspunt van TBS is dus dat je kunt terugkeren in de maatschappij en helemaal bij jeugdTBS. Wat valiumpjes, wat kwebbeltjes met een psycholoog, recreatief x-boxen en je moet er weer tegenaan kunnen. Nou, niet dus. Stanley is het schoolvoorbeeld dat daderknuffelen niet helpt. Hij is een sneu figuur met een kudtjeugd, vermeerderd met wat autisme hier en aggressiviteitsstoornissen daar. Dat knuffel je dus niet weg. Met als gevolg dat Ximena hem misschien wel weer herinnerde aan iemand waar hij vroeger ruzie mee had, of die hem wel eens vuil heeft aangekeken. Stanley is een reddeloze idioot die ze de rest van zijn leven moeten opsluiten, maar minstens zo hard verantwoordelijk zijn degenen die bedacht hebben dat TBS’ers altijd maar terug de samenleving in moeten en de instanties die verantwoordeliijk waren voor zijn uiteindelijke vrijlating en begeleiding. Namen en rugnummers zou je willen zien, maar die komen er toch nooit. Glas, plas en was. Het trieste is dat dat voor Ximena sowieso te laat zou komen, het gevaarlijke is dat er door het hele land Stanley’s zitten. Geknuffeld, genezen verklaard en vrijgelaten in de wijde wereld. Tot ze weer iemand op het verkeerde moment tegenkomen.