Patat-generatie niet in beweging te krijgen

Bon. Je hebt dus een kind, wat an sich al een aardige last is. Vroeger gaf je ze een stuk rond draadstaal en een stokje waar ze zich dagen mee vermaakten, zo niet gaf je ze wat tikken en waren ze ook stil. Overzichtelijkere en minder stressvolle tijden. Tegenwoordig moeten die dingen dus degelijk gevoerd worden, hebben ze aandacht nodig, willen ze speelgoed, vereisen ze opleiding, enzovoorts, und so weiter. Kost allemaal klauwen met geld. Daarbij behoort het zich ook nog eens voldoende te bewegen, want anders wordt het een “vadsige vetklep” (medische term, vertrouw ons). En dat moet je niet willen, aangezien zo’n stuk genetisch materiaal dan alleen nog maar meer gaat kosten. Want waar het eerst content was met een Milkyway, vereist het dan ineens twee zakken ribbelchips, een Calippo sinaasappel, vijf stroopwafels en een doos Toffifee. Voor het ontbijt. Dan kunt u natuurlijk als praktisch ingestelde moderne ouder denken: “Lekker boeiend! Ik geef die vrolijke dikkerd gewoon een Wii, dan vliegen de kilo’s er vanzelf weer af“, maar volgens de New York Times is dat dus ook geen oplossing. Ten eerste omdat inactieve kinders vaak voor inactieve spellen kiezen, ten tweede omdat iedereen die ooit heeft geWii’d weet dat je er binnen vijf minuten achter bent hoe je liggend op je rug kan tennissen of honkballen. Het enige effect dat het dan nog op je lichaam heeft is dat je pols na enige tijd van ellende de brui er aan geeft. Wat weer nieuwe problematiek schept, aangezien het kind niet meer kan gamen en nu NOG meer aandacht van u vereist. Zeg uw afspraak bij de parenclub dus maar vast af. Het hele “exergames“-circus wat de jeugd dus weer aan het bewegen had moeten krijgen blijkt dus zo effectief als AIDS bestrijden met een mix van paracetamol en Exota. Gaat u nou lekker uw kind inschrijven bij de plaatselijke Taekwondo-school of voetbalclub, gaan wij nog even fijn God of War 3 op chaosmode uitspelen.