Vrouwenghetto Hafaf

Er gloort hoop aan de horizon voor de vrouwen in Saoedi-Arabië. Het land waar je als vrouw niet zonder mannelijke familie de straat op mag, niet mag autorijden, niet mag stemmen, geen identiteitsbewijs mag hebben, apart moet eten in restaurants, niet met het openbaar vervoer mag reizen in sommige steden, uitgehuwelijkt mag worden vanaf negen jaar, je man moet delen met meerdere vrouwen. Ja het is één groot feest om onder de regels van de Purdah gebukt te gaan. Beter hou je je aan die maffe religieuze regels want de autoriteiten in de oliestaat staan erom bekend dat ze je zonder reden of fatsoenlijk proces kunnen arresteren en vasthouden, met alle onprettige gevolgen van dien. De petoet aldaar is geen pretje en zijn ze niet vies van een potje middeleeuws martelen. Maar zoals gezegd, er is hoop voor het gesluierde vrouwvolk. Om ze tegemoet te komen gaat de overheid hele steden uit de grond stampen waar vrouwen een heuse carriére kunnen gaan starten. Arbeiders- en managersfuncties gaan er door de dames bekleed worden, dat moet ook wel want er mogen geen mannen komen. Driewerf hoezee dus voor het Huis van Saoed! Of het komt door de uitputtende oliebronnen, het opraken van het goud en zilver of de vergrijzing, het is niet duidelijk waaróm de regering tot dit besluit is gekomen. Gezien de strenge wetten die vrouwen overduidelijk achterstellen, is het motief vast en zeker niet gebaseerd op een pro-gegleufd-medemens principe. Maar goed, het is een begin. Rest de barmhartige kebabjunkies alleen nog het uitvinden van het timewarpen, teleporteren, een onzichtbaarheidsburka, of een andere hyperultramoderne manier van vervoer, anders kunnen die vrouwen nooit op plaats van bestemming komen.