De School voor Journalistiek in Utrecht faalt weer eens even hard als de Burgemeester van die stad. Een doof meisje had vol goede moed al een kamer gevonden en al haar boeken in huis gehaald om te kunnen starten aan de opleiding. Helaas kreeg zij voordat ze überhaupt kon starten al te horen van de SvJ dat ze een negatief advies kreeg om aan de opleiding te mogen deelnemen want: doof. Dove mensen horen volgens de SvJ nou eenmaal niet thuis op de opleiding. Die mensen zijn gehandicapt en moeten maar vooral een opleiding gaan doen waar ze vanuit een isoleercel kunnen functioneren. Ondanks dat ze zelf diverse oplossingen heeft aangedragen om tóch de opleiding te kunnen volgen, blijft de SvJ bij haar standpunt. Jij bent doof cq. gehandicapt dus hoor je hier simpelweg niet thuis. Ga maar lekker boekhouder worden en met cijfertjes bezig maar denk niet dat jij het ooit zult redden in een wereld waar verbale communicatie uiterst belangrijk is. Als je denkt dat je dat wel zou kunnen ben je niet goed snik. Journalistiek is een uiterst zorgvuldig beroep en daar pas jij als dove gewoon niet tussen. Inmiddels heeft mevrouw zich maar neergelegd bij de arrogantie van de School voor Journalistiek. Ze heeft ondertussen besloten een studie Nederlands te starten om via die weg alsnog journalist te kunnen worden. De School voor Journalistiek geeft hiermee perfect weer wat voor grote ego’s er in het journalistieke wereldje rondlopen in dit land. Meid, wij wensen je al het goeds en stuur gerust eens een sollicitatie naar ons!
Ik wil dove en blinde mensen niet beledigen. Maar de huidige journalisten doen alsof ze doof en blind zijn voor de waarheid over wat er echt gebeurd in Nederland.