Nederlandse muziekscene is naar de klote aan het gaan

De Nederlandse muziekscene is naar de klote aan het gaan. Waar men vroeger in elke willekeurige stad nog voor nop naar een lokaal bandje kon gaan kijken zijn er op dit moment alleen nog maar zwaar vercommercialiseerde podia met grote bands. De kleinere podia willen alleen nog maar singer-songwriter meuk. Lekker goedkoop en ook nog eens helemaal hipperdehips. Naast de vele bezuinigingen die er voor de kleinere podia zijn geweest de afgelopen tijd, zijn er ook nog maar weinig vrijwilligers te vinden die zo’n toko draaiende willen houden. De singer-songwriter is niet vanuit het niets ineens zo populair geworden. Natuurlijk was daar Jack Johnson en Jason Mraz die door talloze wannabe’s na werden gedaan. Maar het probleem zit ook nog ergens anders. Giel Beelen besloot een paar jaar terug dat het wel een vet lachen kicken stoer idee was als de band die bij hem kwam spelen verplicht een liedje uit de mega top nogwat moest coveren. De ellende begon met Laura Jansen die het nummer use somebody van Kings of Leon op een legendarische wijze wist te verkrachten. Je kon geen radio station meer aanzetten of je hoorde Laura’s baggerversie. Wat heet. De gemiddelde oetlul wist niet eens dat het een cover was. En zo ging het verder. Het dieptehoogtepunt kwam begin dit jaar toen de, voorheen legendarische band Triggerfinger, mee ging doen aan Giel zijn dingetje paradepaardje. Triggerfinger liet alles wat ze aan krediet hadden opgebouwd varen voor hun eigen ondergang de commercie. Ze kozen ervoor het meest waardeloze nummer dat ooit geschreven is te gaan coveren. Uiteraard volgens de regels van deze tijd hadden ze het nummer vertraagd tot een tergend langzaam tempo én het akoestisch gemaakt. Langzame akoestische muziek is namelijk hip en hip is geld. De genadeslag van de Nederlandse muziekscene kwam wel toen Giel het ook nog in zijn bol haalde om een ware “singer-songwriter talentenjacht” te starten op de Nederlandse televisie. Alles werd uit de kast gehaald om te kijken wie de beste singer-songwriter bagger van Nederland maakt. Zijn hele ochtendshow werd omgeturnd tot één grote commercial voor zijn eigen project. Zelfs in De Wereld Draait Door kon hij keer op keer niet genoeg hoereren voor zijn eigen project. Giel is inmiddels de Reinout Oerlemans van de muziekwereld geworden. Wat hij leuk vindt gebeurt en wat hij niks vindt zal nooit verder komen dan het lokale kroegje in een achteraf steegje van welke willekeurige stad dan ook. Beelen heeft eigenhandig ervoor gezorgd dat de hele muziekscene alleen nog maar om zoetsappige singer-songwriter troep draait. Giel bepaalt want Giel zorgt dat er wordt betaald. Gaan wij nu even naar échte muziek luisteren van Nederlandse bodem.