Maffia is heer en meester in Nederland

De Nederlandse taal is doorlopend in beweging. Elke dag ontstaan er nieuwe woorden. Gerelateerd aan bizarre gebeurtenissen in onze op hol geslagen maatschappij. Polderpedo, wipkip, lokhoer, wildplasagent, seksverpleegster, twitterjunk en windhaan (politicus) zijn daar voorbeelden van. Ook ’fraudeprofessor’ is zo’n nieuw woord. Wie het laatste jaar niet in een grot heeft gewoond, weet meteen dat met fraudeprofessor de als hoogleraar vermomde meesteroplichter Diederik Stapel wordt bedoeld. Dat Diederik Stapel jarenlang sjoemelde met wetenschappelijke onderzoeksgegevens is inmiddels érg bekend. De teller van door Stapel in scène gezette wetenschappelijke publicaties en proefschriften staat momenteel op 58. En dit is slechts een tussenstand. Stapel wordt verdacht van valsheid in geschrifte en oplichting bij het gebruik van wetenschappelijke onderzoeksgegevens. Tevens beticht het Openbaar Ministerie (OM) Stapel van valsheid in geschrifte bij het verantwoorden van overheidssubsidies. Ook de FIOD hoeft zich dus niet te vervelen.

Zelf ben ik slechts lang opgeleid. Al op de middelbare school hechtte ik aan een goede basis. Dus deed ik elke klas meerdere keren. Toch zou ík Diederik Stapel heel snel hebben ontmaskerd. Want wat is een onderzoek waard als de uitslag vooraf al vaststaat. Door toedoen van een gulle sponsor. Waarom zijn hoog opgeleide collega’s aan de Universiteit van Tilburg wél een blind vertrouwen in Diederik Stapel hadden, is me dan ook volstrekt onduidelijk. En doet minimaal het ergste vermoeden. Als Campina een onderzoek wilde waarin werd aangetoond dat je zónder hopjesvla van Campina hoogstens 12 jaar oud kan worden, dan liep Diederik Stapel zich al warm. Wilde Coca-Cola een onderzoek dat uitwees dat je mét Coca-Cola zonder enig risico geblinddoekt snoeihard motor kan rijden op een kinderrijk woonerf, dan werd Diederik Stapel ingehuurd. En altijd onder ovationeel applaus van zijn collega-knappe koppen. Ook bij de overheid waren T-shirtjes met prints van het enge hoofd van Diederik Stapel kennelijk mateloos populair. Naar nu is uitgelekt verstrekte de overheid miljoenen aan subsidies voor neponderzoeken die door Diederik Stapel kloppend werden gemaakt met uit zijn duim gezogen gegevens.

Het is nogal crisis in Nederland. Trouwe werknemers raken massaal hun baan kwijt. Winkeliers hebben al jaren hun deurbel niet meer horen rinkelen. En ook hun laatste beetje spaargeld is nu op. Tot overmaat van ramp is de enige ontsnappingsroute die nog restte (verkoop van de eigen woning) verdwenen. De als appeltje voor de dorst bedoelde overwaarde is verworden tot een enorme restschuld. Met banken, dé aanstichters van de economische crisis, in de rol van bloeddorstig roofdier. Wie twee of drie keer niet in staat is om te voldoen aan zijn maandelijkse hypotheekverplichtingen ziet zijn woning geveild tegen een absolute dumpprijs. Waarna slechts de goot rest. Want de overheid kijkt strak de andere kant op.

Lang heb ik gehoopt dat de overheid zich afzijdig hield vanwege geldgebrek. Sinds er in hoog tempo allerlei goed gevulde subsidiepotten uit de mouw worden geschud, ben ik echter klaarwakker. En sinds een afgrijselijk prestigeobject in Amsterdam 127 miljoen euro belastinggeld mag kosten, ben ik vooral kwaad. Want de overheid stérft dus kennelijk van het geld. Anders gooi je het niet in een megabadkuip. Waarom faciliteren knappe universiteitskoppen en schimmige overheidsrobotten een ordinaire oplichter als Diederik Stapel om zo uitbundig corrupt te zijn? En waarom worden integere, hardwerkende mensen die tijdelijk, en zéér tegen hun zin, de vaste lasten niet op kunnen brengen financieel om zeep geholpen? Welke goed gebekte politieke straatvechter gaat er voor zorgen dat hier nu eindelijk eens paal en perk aan wordt gesteld?

Zonder tegenbericht ga ik ervan uit dat de maffia het in Nederland definitief voor het zeggen heeft. Maar aarzel vooral niet om me dit uit mijn hoofd te praten!

Ton
Meer Ton? →  TypischTon.nl