♪Vandaaaaaag is geeeeeeeeel, de kleur van jouw kaahaaart♫. Dit is niet de nieuwste kersthit van Marco Borsato, maar het nieuwe lijflied van PVDA-baantjescarrouseller Pieter Broertjes. Die heeft namelijk dé oplossing gevonden tegen de extreem overlastgevende en tienermeisjes mishandelende tuigjeugd in Hilversum. En, al zegt hij het zelf, het is een geniale oplossing. En schrik niet: het is een keiharde oplossing. Niet eerder gezien in Nederland. Dit is Bernisse, maar dan op een hoger handhavend niveau. Nog harder, nog meedogenlozer. De harde handhavende hand van Pieter Broertjes (vergeet niet: PVDA) om de aggressieve, niemand ontziende en de vooral niemand respecterende mishandelJugend aan te pakken vertaalt zich in, jawel *tromgeroffel*: een gele kaart. Jawel. Geen ME, geen gps-enkelband voor bekende meisjesmishandelaars, geen leger, geen controleposten, geen scudraketten maar heuse gele kaart. Want dat wekt in het voetbal ook totaal geen agressie op, namelijk, zo’n gele kaart. Leg even uit, Pieter: ‘De zogenaamde ‘gele kaart’ waarschuwt raddraaiers dat geweld en overlast niet wordt getolereerd en dat bij herhaling een gebiedsverbod van drie maanden kan worden opgelegd. Voor de gebiedsverboden moeten we kunnen aantonen dat er sprake is van een patroon van ordeverstoringen of overlast. Deze waarschuwingsbrief is een eerste stap bij het daadwerkelijk opleggen van een gebiedsverbod.’ Zo dan. Kei-har-de taal. Amerika heeft Chuck Norris en Hilversum heeft Pieter Broertjes. Niet alleen een gele kaart, maar ook nog een heus gebiedsverbod. Toe maar. Het kan niet op, daar in Hilversum. Sterker nog: er zijn ondertussen al elf van die snoeiharde kaarten uitgedeeld! Die Hilversumse aggresievelingetjes zullen zich nu vast wel twee, of drie of misschien zelfs wel vier keer bedenken voordat ze weer eens iemand op de Groest het ziekenhuis in meppen. Wij kunnen niet wachten om het extreem repressieve beleid van Hilversum in full effect te zien. Chapeau, Pieter Broertjes (PVDA), voor deze lef, voor deze bestuurlijke doorpakkerij. Man man man. Wat een land. Wat een mensen.
Goh, altijd had ik gedacht dat in Hilversum alleen “gegoede” burgers woonden. Ja, het kan verkeren, waar je kakkerlakken vandaag de dag zoal niet tegen komt. Wie het weet mag het zeggen. En dit lijkt niet op te houden, het is nu de norm in Nederland, asociaalgedrag. Ik wil niet voor de muziek uitlopen, maar wel denk ik dat ik met 100%, zekerheid kan stellen, dat het weer om deze “woestijn-tapijtknopers”, gaat die zich altijd te kort gedaan voelen. Ze voelen zich als het hebben van alleen rechten, maar, geen plichten, wat we willen krijgen we, niet goedschiks dan wel kwaadschiks, dat is deze luie en werkschuwe onopgevoede duivelskinderen, hun Credo. Wij doen af en toe zeer luchtig over deze niet door de beugel kunnen doen en dat deze laagvloerse nomadische Barbaren(hun eigen komaf) niets met mensenlijkgedrag van doen hebben. De feestdagen zijn in aantocht en afwachten hoe het de “Hulpverleners vergaan zal, daar houd ik mijn “hart” voor vast, morgen Kerst en dan Oud en Nieuwjaar, wie zal het zeggen? Het schrikkeljaar, komt ten einde 2012. En afwachten wat 2013, brengen zal. Want hoop doet leven. Wel weet ik:, “dat mensen die met hoop leven, vaak, in verwachting sterven”! Abdulhamlilah, aan de “varkenskoppen en mislukte tapijtknopers”. Gedraag je als normaal mens, dan zal je automatisch geaccepteerd worden, maar neen, wij willen leven, zoals in de woestijn en hier en overal waar wij leven, zal het niet anders zijn, gewoonte is een twee natuur, zeggen jullie toch ook zelf, ergo. Een kromme boom kan immers toch nooit recht groeien, dat is erg logisch of niet soms!