Dacht u dat het niet gekker kon? Tuurlijk wel! In Japan zijn ze gek op robots. Daar gaan ze zo ver dat er hordes alphamannen inmiddels zweren bij een robotversie van het gleufjesdier. Geen gezeik dat je je vieze sokken in de wasmand hoort te gooien en niet tussen de kussens van de bank, ongegeneerd in je gok graven, scheten laten waar ze bij is, bier drinken tot je erbij neervalt zonder het gezeur dat je naar bed moet komen, heeft -mits goed geprogrammeerd- áltijd zin en is nét echt. Er zít iets in natuurlijk, robots. Dat vonden de serieuze Britten ook, die bij een stiff upper lip aan iets heel anders denken dan een seksspeeltje. Al 40 jaar zijn wetenschappers namelijk op zoek naar een remedie tegen het Noro-virus. Nog niet zo erg als het T-virus maar wel erg ongemakkelijk. Je schijnt nogal je ingewanden er uit te braken en te plassen uit een gaatje dat daar niet voor bedoeld is, met uitdroging tot gevolg. De meeste mensen hebben er 2-3 dagen last van en gewoon netjes je handen wassen helpt voorkomen dat het verder verspreidt maar toch. Niet echt gevaarlijk maar de wetenschap baalt omdat ze er al die tijd niet in slaagt de bacterie te bedwingen, noch te kweken in een gecontroleerde omgeving. En daarom is er nu Vomiting Larry! Gemodelleerd naar De Gemiddelde Student is Larry in staat om extreem kotsen tot een wetenschappelijk kunststukje te verheffen. Larry de kots-robot braakt namelijk anatomisch zó correct (tot wel 3 meter ver, nog steeds het officiële record van GSC) dat de universiteit van Cambridge denkt binnen afzienbare tijd het Noro-virus te kunnen temmen.