Weet u wat wat wij dus heel erg jood (ohhh, ze zeiden jood, ze zeiden johood) vinden? Taal. Taal evolueert constant. Niet altijd de goede kant uit, maar toch. Taal past zich constant aan de tijdsgeest aan (of andersom, dat kan natuurlijk ook). Edoch, nieuwe woorden ontstaan constant, en oude woorden krijgen een nieuwe betekenis. Zo ook het nog al beladen woord ‘jood’. Sinds 1945 is die benaming wat beladen, maar jood schijnt in Zuid-Holland zo’n beetje het nieuwe woord voor cool te zijn. Geen idee waar het vandaan komt, maar het wordt dus wel zo gebruikt. Dus niet: ‘Oh kijk, daar heb je Henk. Dat is toch zo’n vieze vuile gore kankerjood.’ Dat is dus negatief, evenals ‘Hamas, hamas, Joden aan het gas.’ Nee, Jood anno 2013 is cool, hip en happening: ‘Check die nieuwe tas van haar, die is echt jood.’ Of: ‘Niet normaal zo superjood als die nieuwe Batman-film is.’ Klinkt dat wat raar in de oren? Ja. Is het raciestiesch? Neen, totaal niet. Hoewel ze daar in het buitenland natuurlijk weer anders over denken. Daar snappen ze Zwarte Piet niet, en dat het gebruik van jood gewoon hartstikke jood is snappen ze ook niet. Want jood in een zinsconstructie gebruiken waarbij niet de huidige Israelische mensjes bedoeld worden, dat moet wel antisemitisch zijn. Deze keer niet dus. Dit is Een Ander Joods geluid, maar dan wel leuk. Hoewel. Pas wel op als je tegen een politieagent zegt dat zijn nieuwe pakkie echt teringjood is. Dat kan wel eens verkeerd opgevat worden.
