Het was even puzzelen deze week. Wie zou tot hypocriet van de week uitgeroepen kunnen worden? De reactie van minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties op de koerswijziging van het vrouwenstandpunt van de SGP won het in alle opzichten. Zelden ben ik zo teleurgesteld geweest in een minister. Wat is er aan de hand?
De SGP en vrouwen
In 1922 werd in Nederland het algemeen kiesrecht ingevoerd. Dit was in strijd met de zojuist opgerichte SGP die van mening was dat het vrouwenkiesrecht in strijd was met de roeping van de vrouw. Vrij vertaald: vrouwen horen kinderen te baren, achter het aanrecht te staan, vooral dienstbaar te zijn aan de man en verder hun bek te houden, zeker als het om politiek gaat. Dat is namelijk een mannenaangelegenheid. Dat je daar in 1922 nog mee wegkomt zonder al te veel protesten snap ik best. Maar dat het tot 2005 (!) duurde tot de overheid de subsidiering van de SGP stopzette in verband met het vrouwenstandpunt daar kan ik met mijn pet dus niet bij. De SGP die gekker op subsidiering was dan op het vrouwelijk kiesrecht besloot in 2006 (!!), nadat de overheidsgeldkraan was dichtgedraaid, dat vrouwen alsnog lid konden worden van de partij. Het standpunt dat vrouwen geen functies in politieke organen en in de eigen partij mochten bekleden bleef echter wel gehandhaafd.
Plasterk en vrouwenrechten in 2007
Plasterk (toen minister van Onderwijs met Emancipatiezaken in zijn portefeuille) oordeelde in 2007 zeer overtuigend dat het ‘van de ratten besnuffeld was dat vrouwen geen bestuurlijke functies binnen de SGP mochten bekleden’. Hij was van mening dat als het aankwam op discriminatie er geen enkel argument was dat kon pleiten voor diezelfde discriminatie. Door die scherpe bewoordingen, zeer terecht, te gebruiken, werd Plasterk mijn held. Zo hoort het namelijk als het op vrouwen aankomt. Niks marchanderen, gewoon veroordelen en voet bij stuk houden.
De SGP kronkelt
Deze week kondigde de SGP aan dat zij hun op de middeleeuwen gestoelde gevreesde artikel 10 (uitsluiting vrouwen) van hun programma van beginselen door de uitspraak van de Hoge Raad zou aanpassen. Goed nieuws zo lijkt het. Maar de SGP zou de SGP niet zijn als zij niet zou kronkelen als een paling in een emmer snot. Kort gezegd komt het er op neer dat vrouwen uitgesloten blijven van politieke en bestuurlijke functies maar dat het vrouwzijn hen conform de uitspraak van de Hoge Raad niet kan worden tegengeworpen. Met andere woorden: vrouwen horen nog steeds, net zoals de SGP in 1922 vond, kinderen te baren, achter het aanrecht te blijven, zich dienstbaar op te stellen aan de man en hun bek te houden. Houden zij hun bek niet en willen zij alsnog een bestuurlijke of politieke functie bekleden voor of namens de SGP dan is dat in strijd met de beginselen van de SGP en wordt de vrouw dus niet afgewezen op haar vrouwzijn, maar op het feit dat zij de beginselen van de partij niet onderschrijft. Snapt u het nog? Een warm bad voor iedere SGP-vrouw die wat politieke ambities heeft. Not.
Plasterk is verheugd
Plasterk reageerde verheugd op dit feit. Verheugd, echt waar! Hij vindt het een serieuze stap van de SGP om te voldoen aan de eisen van de wet. Plasterk: WAKE UP CALL! De SGP is een partij die vrouwenrechten het liefst afschaft, maar zwicht voor subsidies. Waar is de strijdbare Plasterk van 2007 nu die het voor vrouwen opnam in dit land zoals het hoort? Of hoorde dat toneelstukje alleen bij de portefeuille Emancipatiezaken? Plasterk is daarom de hypocriet van de week.
Gratis geld maakt sowieso hypocriet en corrupt. Daarbij horen vrouwen ook gewoon achter het aanrecht natuurlijk.