De problemen in Maastricht stapelen zich op nu het nieuwe Haagse coffeeshopbeleid rücksichtsloos is ingevoerd. De belangrijkste oorzaak van de exorbitante toename van openbare orde problematiek waarmee de parel van het zuiden nu wordt geconfronteerd: het ingezetenecriterium wat niets meer en minder is dan de wietpas. Door het invoeren van het ingezetenecriterium is het slechts voor lokale ingezetenen mogelijk hun wiet uit de coffeeshop te betrekken. Buitenlandse cannabisgebruikers die Nederland traditiegetrouw bezochten zijn nu zeker aangewezen op – agressieve – drugsrunners die Maastricht en omstreken tot een hel maken voor de lokale bewoners. En niet alleen is de rauwe realiteit een hel voor de bewoners. Inmiddels moet het braafste jongetje van de klas en draaikont burgemeester Onno Hoes (VVD) ook wel ten einde raad zijn.
Hoes bleef na het invoeren van de wietpas volhouden dat de drugsoverlast flink gedaald was. Na, volgens Hoes foutieve, mediaberichten waarin werd beweerd dat buitenlanders weer welkom waren in coffeeshops in Maastricht namen de problemen met drugsrunners weer toe. Een ongeloofwaardige stelling van de burgemeester. Want waarom zouden drugsrunners weer in grote mate aanwezig zijn op het moment dat iedere willekeurige buitenlander zijn heil kan zoeken in een respectabele coffeeshop? Je inlaten met een drugsrunner als een coffeeshop beschikbaar is staat gelijk aan een pak suiker van een heler kopen terwijl je gewoon bij de supermarkt terecht kunt. Dat de stelling van Hoes niet klopt, bleek drie dagen na de invoering van de wietpas al. Maastricht was verworden tot Walhalla voor straatdealers. De politie stond erbij en keek er murw naar. Ook zij beaamde dat de overlast flink was toegenomen maar dat het onmogelijk was tegen op te treden. Hoes hield echter vol dat de aan drugs gerelateerde overlast flink was gedaald.
Deze maand sprak de rechter zich uit over de sluiting van coffeeshop Easy Going uit Maastricht op grond van het ingezetenecriterium. Ook de rechter volgde Hoes niet en was van oordeel dat de burgemeester een sluiting van een coffeeshop op grond van het ingezetenecriterium niet goed had gemotiveerd. De coffeeshophouders zagen in de uitspraak van de rechter echter een kans om coffeeshops nu toch weer open te stellen voor buitenlanders. Hoes was furieus óf toch niet…
Waarom Hoes als burgemeester van een grensgemeente überhaupt nu zo strak vasthoudt aan het Haagse beleid van minister Ivo Opstelten is mij een volstrekt raadsel. Mijn neefje van zeven kan bedenken wat er gebeurt als de markt niet legaal of gedoogd wordt bediend. Hoes deed hierover tegenstrijdige uitspraken. Eerst uitte hij spierballentaal: “Ik heb er al drie gesloten, waarom de rest ook niet dan?“. Daarna verklaarde hij dat het misschien beter voor de rust en openbare orde in de stad was om het ingezetenecriterium niet te handhaven.
Het draaikonterige drugsbeleid van Hoes zorgt inmiddels voor nog meer onduidelijkheid. Inmiddels is wel duidelijk dat Hoes zijn extra politieagenten krijgt. Diezelfde politieagenten hebben namelijk niks beters te doen dan een falend beleid te handhaven in de stad. Ik hoor de drugsrunners al vast roepen: “Dat wordt weer overuren maken. Leve burgemeester Hoes!“
Het is de vraag wat voor onze bestuurders toch het probleem is van cannabis. Waarschijnlijk niet meer dan “Het is een drug, zeg nee tegen drugs!”.
Cannabis is een van de minst schadelijke genotsmiddelen die er zijn. Gebruikers worden er rustig en gemoedelijk van.
Van alcohol wordt men agressief en onbekwaam, het leidt elke week weer tot ernstige wangedrag en ongelukken en misbruik leidt uiteindelijk tot een vroege dood. Wat sigaretten doen is bekend. Ook daar ga je vaak op een akelige manier aan dood.
Een probleem van cannabis is wellicht dat het als vlucht uit de realiteit kan worden gebruikt. Voor de rest heeft het alleen maar positieve kanten. Er kan textiel van worden gemaakt, kwalitatief beter en veel milieuvriendelijker dan katoen. Er kan papier van gemaakt worden, wederom kwalitatief beter en veel milieuvriendelijker dan van hout. Het kan als medicijn worden gebruikt, als diervoeding, als strooisel in de stal, allemaal positieve zaken waar eigenlijk niets negatiefs tegenover staat.
Cannabis kan gelegaliseerd worden zoals tabak en alcohol. Gecertificeerde kwekers en in de coffeeshop alleen maar aanbod van erkende bedrijven in plaats van leveranties door hele en halve criminelen. Accijns kan aardig wat opbrengen zonder dat iemand er aan tekort hoeft te komen. Zelf geen gebruiker hoor ik van prijzen waar ik behoorlijk van opkijk. En dan blijkt er nog flink gerotzooid te worden met het product. Er worden soms zelfs gemalen tl-buizen in verwerkt om het zwaarder te maken.
Legalisering neemt criminelen de wind uit de zeilen. Ze raken het spul moeilijker kwijt. Laat mensen die voor eigen gebruik kweken hun gang gaan, tabaksplanten in de tuin en zelf bier of wijn maken is ook niet verboden. Laat justitie zich maar concentreren op stroomdieven en grote kwekers. Die brengen echt schade toe aan de samenleving.
Wat het buitenland er van vindt? Dat is hun probleem. Omdat onze buren achterlijk zijn hoeven wij ons niet ook achterlijk te gedragen. Wie bang is van cannabis heeft er geen kennis van zaken en Hoes is een zwakke bestuurder.
Het is de schuld van Rutte en Samson toen ze bruggen sloegen. Maastricht zit nu met de brokken. Maar Duitse toeristen zijn blij!
http://koningbilly.wordpress.com/2012/10/30/duits-persbericht-over-rutte-ii-kabinet-het-beste-uit-twee-werelden-hash-pas-afgeschaft/