Al mijn gebeden zijn verhoord: viagra voor vrouwen

Laten we er niet omheen draaien: ik ben natuurlijk geen filmster. Dat ik niet tekstvast ben, heeft daar nog het minst mee te maken. Als onaantrekkelijke man valt het niet mee om vrouwen in bed te krijgen. Zonder daarvoor te hoeven betalen. Waar het precies aan ligt, weet ik niet. Ik stel slechts vast dat er weinig animo is om een gesprek met mij aan te knopen. Zelfs niet na briljante openingszinnen als ‘Ben je hier voor de eerste keer?’, ’Wil je wat van me drinken?’ of ‘Weet jij hoe laat het is?’. De respectievelijke antwoorden ‘Ja, en meteen voor de laatste keer’, ’Doe maar een volle mok van je bloed’ en ‘Hoog tijd om op te stappen’ kan ik inmiddels wel dromen.

Andere strategie
Vrouwgretig als ik ben, schakelde ik recent over op een andere strategie. Mijn stamelende ‘Zullen we even dansen?’ verving ik door ‘Dansen!’. Mijn angstige ‘Mag ik je naar huis brengen?’ door ‘Jouw of mijn huis?‘. In combinatie met mijn aangeboren souplesse om – naarmate het later wordt – hoge rapportcijfers aan oerlelijke vrouwen te schenken, zou je mogen verwachten dat mijn bed nu regelmatig zou piepen. Helaas is dat niet zo. Van enige opwinding was nooit sprake. Bij die vrouwen.

Blij man
Ik ga het niet ontkennen: hier schrijft een blij man. Eindelijk zijn al mijn gebeden verhoord. Binnenkort behoren vrouwen die niet willen vrijen tot het verleden. Gewoon een kwestie van een viagra-pilletje erin stoppen. En gáán. 

Stamkroeg
Officieel is deze viagra-pil voor vrouwen pas in 2016 op recept verkrijgbaar. Maar het spul circuleert al uitbundig rond op de zwarte markt. En dat komt goed uit. Ik loer al jaren tevergeefs op dat lekkere wijf achter de bar van mijn stamkroeg. Maar ze ziet het totaal niet in me zitten. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Vanavond drop ik zo’n wonderpilletje in haar wijnglas. Ik ben nú al benieuwd wat ze morgenochtend tegen me zegt. Als ze uitgewoond naast me wakker wordt.

Ton Broekhuisen
Meer Ton? → Typisch Ton