Desperate times call for desperate measures. Ambulance personeel voorzien van camera’s is daar een voorbeeld van. Het is al triest genoeg dat zoiets nodig is, maar ja, soit. Dat je een keer iemand zo hard op zijn flikker slaat dat er een ambulance bij moet komen is al tot daar aan toe, maar als je het in je botte kop haalt om een hulpverlener een paar hoeken te verkopen verdien je wat ons betreft een enkeltje EBI. Welk kabeltje in je hoofd moet er geknapt zijn om te bedenken dat het een goed idee is om die ambulancebroeder voor zijn treiter te rossen die voor jouw ogen iemand zit te reanimeren? Kijk, dat er heden ten dage dik €1000 ,- per jaar neergeteld moet worden voor een beetje zorgverzekering en je daarvoor al niet eens meer een paracetamolletje vergoed krijgt kunnen wij ook niks aan doen. Toch mag dat geen reden zijn om dan maar je frustraties te botvieren op iemand die keihard bezig is iemand zijn leven te redden?! Wat nou als je zelf een keer op straat ligt leeg te bloeden en verwacht van diezelfde hulpverlener dat hij je weer oplapt. Ondanks dat die meneer of mevrouw zich nog al te goed herinnert wie die stoeptegel tegen zijn of haar hoofd aangooide, voeren zij zonder blikken of blozen hun taak uit. Omdat hen die dat behoeven de benodigde hulp dienen te verkrijgen. Klootzakken die zich schuldig maken aan een dergelijk vergrijp dus ook…ofzo… Daar betalen we tenslotte ook met zijn allen voor. Één voor allen, allen voor één! Waar gaan we straks heen?! Kogelwerende vesten voor ambulancepersoneel? Bewapende beveiligers aan boord? Als er toch een dergelijke investering gedaan gaat worden geef dan gelijk de coassistenten in de ziekenhuizen camera’s. Kunnen we gelijk een paar chirurgen (lees: Oude viezeriken van minstens 63 jaar die thuis niet meer aan hun trekken komen) op heterdaad betrappen.
