Japanse spoorwegen lachen zich rot om slome Fyra

Terwijl wij in Nederland met de Fyra terugkeren naar het tijdperk van de stoomtrein leggen de Japanse spoorwegen de lat voor de hogesnelheidstrein weer een stukje hoger. Met een duizelingwekkende vijfhonderd kilometer per uur raasde een prototype van de L Zero maglev trein onlangs over het testparcours. De trein gaat pas in 2025 echt rijden en zal naar verwachting de driehonderd kilometer tussen Tokyo en Nagoya in een kleine veertig minuten overbruggen. Door de voortschrijdende techniek zullen de Japanners hier te zijner tijd nog wel een paar minuutjes van afsnoepen. De huidige kogeltreinen laten al geregeld snelheden van 300 kilometer per uur klokken. Snelheden waarvan wij in Nederland alleen maar mogen dromen. Tijdens de Olympische Spelen van Tokyo in 1964 reed de eerste kogeltrein al tweehonderd kilometer per uur. Dat halen wij nu nog niet eens. Wij willen het er niet inwrijven NS, maar het Japanse spoorwegsysteem is ook nog eens hypermodern. 2.240 kilometer aan hoge snelheidsspoor. De vertraging wordt gemeten in seconden. Per jaar. Ja, dat leest u goed. Seconden per jaar. Dat doet geen spoorwegmaatschappij ter wereld ze na. Geld terug bij vertragingen is in Japan dan ook een volledig onbekend fenomeen. Meewarig zullen de Japanners naar ons amateuristische gepruts met de Fyra kijken. Het rood-witte gedrocht van AnsaldoBreda kan het traject Amsterdam – Brussel precies in 1 uur 46 minuten afleggen. Maar dan moet wel alles meezitten. Geen accu’s die in de brand vliegen of plaksneeuw onder het treinstel. En dat alles met een slakkengangetje van gemiddeld 120 kilometer per uur. Daar lachen de Japanners om. Wij ook trouwens. Daar laten wij de auto niet voor staan. Er is dus maar één oplossing mogelijk: de Fyra verkopen aan de schroothandelaar en dan zo snel mogelijk richting Tokyo. Met een koffertje geld. Om een echte hogesnelheidstrein te kopen.