CBR spaart paarse krokodillen

“Volgens mij worden we opgelicht door het CBR , Sjakkie” Mijn moeder keek zorgelijk naar een brief van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen. Willem moest zijn rijbewijs verlengen. En omdat Willem inmiddels al weer 81 was, moest hij een formulier downloaden en invullen over zijn medische toestand. Een formulier wat € 23,80 kost om [schreeuwmodus] te downloaden [/schreeuwmodus]. Voor dat geld mag je zelf op het downloadknopje drukken. Maar vooruit. Na het invullen van het formulier volgde een verplicht bezoekje aan een keuringsarts. Op eigen kosten natuurlijk. Na dit bezoek vond het CBR het toch echt noodzakelijk dat hij nogmaals medisch werd getest door een neuroloog à € 207,93. Allemaal goed en wel natuurlijk. Het is belangrijk dat deelnemers medisch gezond zijn als ze aan het verkeer deelnemen. Dat ze zelf de kosten dragen van die medische keuring, tuurlijk! In dit geval echter doet het CBR in paarse krokodillen en jaagt iemand op hoge kosten die kerngezond is. Jawel, kerngezond.

De enige smet op het medische blazoen van Willem was een tia die hij vijf jaar geleden had gehad. Volgens de keuringsarts had hij een bloeddruk als ‘een zonnetje’ en was hij nu kerngezond. Dat laatste wist hij zelf ook wel, want nog wekelijks sloeg hij op hoog niveau een balletje tafeltennis. Ondanks zijn leeftijd zag hij er nog goed uit en schatte ze hem regelmatig minstens tien jaar jonger. Toch besliste het CBR dat Willem naar de neuroloog moest om zich opnieuw te laten keuren. Zijn huisarts ontvlamde in woede bij dat bericht: “Belachelijk! U bent kerngezond. Wat een verpilling. Nergens voor nodig!” Ik vond het maar een raar verhaal en belde met het CBR.

En kwam het dat ik uiteindelijk na zo’n 20 minuten wachten met een ongeïnteresseerde keuringsmedewerker van het CBR aan de lijn zat. Natuurlijk lagen de systemen op dat moment plat, maar gelukkig kon de man helpen. Omdat Willem binnen vijf jaar van zijn verlengingsaanvraag een tia had gehad, moest hij nu naar de dure neuroloog.  Ik ging er even bij zitten. “Dus u vertelt mij serieus dat iemand die in juni 2008 een lichte tia heeft gehad, daarvan uitstekend is genezen en in april 2013 een verlenging van zijn rijbewijs aanvraagt een dure procedure door moet?” De medewerker begon te stamelen: “Uhm, jaaaa…. zo zijn de procedures” Ik liet een stilte vallen en vervolgde: “Dus als Willem de aanvraag in juli 2013 had gedaan in plaats van april 2013 dan had hij de dure procedure niet hoeven doorlopen want dan was het vijf jaar geleden en dan vond u hem nu wel gezond genoeg om zijn rijbewijs te verlengen?” De medewerker voelde nattigheid en mompelde nog een keer: “Uhm, jaaa… Als u het zo stelt… Maar ik heb vandaag alleen maar telefoondienst hoor. Enne… zo zijn de procedures nu eenmaal. Dat heeft de minister bepaald.”

Ik ontplofte inmiddels van woede. Procedures als doel en niet als middel… Damn, het bestond nog. Dat is natuurlijk heerlijk schuilen achter zo’n papieren werkelijkheid. Zelf nadenken is kennelijk nogal moeilijk bij het CBR.  Aan dit soort bureaucratische instanties en dito medewerkers gaat Nederland kapot. De wachtlijsten in de gezondheidszorg….. dûh! Koopkracht van ouderen die op kosten worden gejaagd…. dûh! Het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen is helemaal niet geïnteresseerd in haar verkeersveiligheidstaak. Ze is vooral geïnteresseerd in het volgen van procedures, het ontfutselen van geld van senioren en bovenal het verzamelen van paarse krokodillen. Bah!

PS – Joehoe minister!  —>>> NIET DOEN!