Sinds de aanvallen op de Twin Towers kent men in zo goed als elk land ter wereld één of ander systeem om aan te geven in welke mate men een aanval van booswichten moet vrezen en in welke situatie het land zich bevindt. Omdat in deze dagen van constante dreiging en economische onzekerheid het allemaal nog wel eens wat onoverzichtelijk wil worden, biedt MWNW Stress-SolutionsTM nu uitkomst met een helder overzicht:
Ten eerste Nederland, waar eigenlijk constant wordt geschakeld tussen fases “Lekker er over praten zonder actie te ondernemen”, “Burgers uitmelken tot we weer andere beloftes doen”, “Andere beloftes doen” en “Lekker er over praten zonder actie te ondernemen”. Dit zal uitstekend werken tot onze laatste Euro’s in de zakken van frauderende Bulgaren en ondemocratisch verkozen Europese “volksvertegenwoordigers” zijn verdwenen.
In Zwitserland reageert men hier gelaten op, door de eeuwig durende fase “Wij bouwen gewoon lekker klokken en zakmesjes terwijl de wereld om ons heen instort” in stand te houden en zich te verwonderen over het feit dat iedereen zich vol overgave in het Europese slopingsvehikel heeft gestort.
Bij de buren in Frankrijk is uiteraard constant sprake van de fase “Mohoho, als er oorlok uitbriekt zullen wij zo vite als mokenlijk capitulerehn”, maar in deze tijden van relatieve rust hanteert men de status “Drink wijn tot de pleuris uitbreekt”. Deze status zal worden opgevolgd door (in deze volgorde): “Wacht op de Duitsers” en “Hijs de witte vlag”.
In Turkije is men inmiddels na een periode van nationale rust overgeschakeld van “Alle snörren dezelfde kant op” naar fase “Snipperschaap Reströctie”, wat inhoudt dat de shoarma op rantsoen is tot de onlusten in de binnensteden weer zijn gaan liggen.
In Amerika kent men slechts enkele fases die elkaar in complete willekeur opvolgen, zijnde “Holy crap we’re under siege!!!”, “Good lord the terrorists are coming!!” en “Hide your kids, hide your wife and hide ya husbands ‘cause they rapin’ everybody over here”. De volgorde wordt bepaald door een blinde eekhoorn die wordt losgelaten in een doolhof vol marters, aan de kleur van de marter die hem te pakken krijgt worden de verschillende fases toegekend.
In Canada doet men niet aan fases en knuffelt men roze eenhoorns met konijntjes op hun ruggen.
In België is men de kaart kwijt waar men de fases op aanduidde.
In Noord-Korea zit men vol vreugde aan de Courvoisier aangezien ze eindelijk status “Alle imperialistische zwijnen zijn vernietigd” hebben bereikt.
In Zuid-Korea wisselde men hierom naar status “Mouhahaha, misleide fantasten daar in het noorden”.
In Griekenland en Cyprus vraagt men zich af waar iedereen zich zo druk over maakt en heeft men fase “Nieuwe flatscreens voor iedereen!” ingesteld, welke de fase “Hand ophouden bij Europa” heeft opgevolgd.
Bij onze oosterburen valt in DAS REICHSTAG in grote blauw/rood flikkerende neon-letters te lezen: “FERTIG MACHEN FUR NEU-