Het zou zo maar eens het scenario kunnen zijn voor dé blockbuster van 2013. Het vervolg op Enemy Of The State. U weet wel, die film waarin de NSA een programma lanceert om de burgers te monitoren en af te luisteren en er een complot volgt om de tegenstanders hiervan te elimineren. De verschillen: In de film uit 1998 heette dit programma de Telecommunications Security and Privacy Act en nu heet het PRISM. Will Smith is in dit geval Edward Snowden en tadaah, het scenario is daar. Meneer Edward Snowden zelf verblijft al geruime tijd in de transitzone van een vliegveld in Moskou (wat ons dan weer hier aan doet denken). Oeh! Rusland vs. USA! Hét politieke-thriller-actie-complot-aluhoedjes-film scenario! U maar denken dat de USA in deze dan machteloos stond? Neen. Obama wil Snowden hebben, en wel nu. Voordat er nog meer schandaaltjes aan het licht komen. Met een hoop militairen Rusland binnenvallen om Snowden te halen gaat ‘m niet worden. Geen oorlogsfilm dus, maar dan blijft nog altijd het politieke-thriller genre open. We vervolgen: Voortvluchtige klokkenluider vraagt asiel aan in IJsland, Nederland, India en nog een hele rits landen. Waaronder zelfs Duitsland, maar dat wist de NSA natuurlijk al lang. De beurt is dus weer aan de USA, die ongetwijfeld een paar dealtjes sluiten (lees: druk uitoefent) met de desbetreffende landen. Mother Russia doet vervolgens ook nog even een zet in het schaakspel: de ‘poef-rookgordijn-verwarring-schep-truc’. Huh? Is ie nu al wel of is nog niet naar Venezuela? Dat is het moment dat de chips, popcorn en cola tevoorschijn getoverd mogen worden, want dit gaat weldra gebeuren. Hoe en wanneer? Dat is nog de vraag, maar het aller-aller-epischte deel van de film staat u nu te wachten. Wij gaan in ieder geval alvast op het puntje van onze stoel zitten om niets te missen van het slotstuk van dit epos. Tipje voor Edward: als je een whatsappje stuurt naar Venezuela om te zeggen dat je er bijna bent, doe dat dan met een iPhone. To be continued…
Volgende keer eventjes Enemy of the state opnieuw kijken voordat je dit vergelijk trekt. Ter informatie: Jon Voight pleegt een moord, die wordt toevallig opgenomen door een natuurcamera. De eigenaar van deze camera kopieërt de opnames, hij vlucht en de band belandt uiteindelijk bij Will Smith. Hij moet vluchten voor mensen die beschikken over een uitgebreid surveillance systeem.
Het plot van enemy of the state is dus niet te vergelijken met de situatie van Snowden. De film “Echelon Conspiracy” komt iets meer in de buurt.