Potvis strandt op Terschelling

Na het stranden van  bultrug Johannes in de buurt van zandplaat de Razende Bol bij Texel december vorig jaar was het vandaag weer raak.  Op het strand van Terschelling ter hoogte van paal 26 spoelde een nog levende potvis aan. Van een meter of vijftien. Volgens zeehondenredder Hessel Wiegman ziet het er somber uit voor het dier. Een schip van rederij Noordgat is nog wel bezig om met waterjets een geul in het water te blazen om zo het beest te bevrijden. Maar het is inmiddels laag water aan het worden en daardoor neemt de kans op het overleven van het grootste roofdier ter wereld behoorlijk af. De potvis weegt niet alleen zo’n 50 ton, maar heeft ook een behoorlijk stel hersenen. Acht kilogram om precies te zijn, de zwaarste in het dierenrijk. Maar wat heb je eraan als je er niets mee doet. Het zijn net paarden die potvissen. Gelukkig gaat de overheid zich er nu mee bemoeien. Lokale ambtenaren zijn inmiddels op de plaats des onheils gearriveerd en hebben het Protocol Stranding Levende Grote Walvisachtigen in werking gesteld. Dat stelt ons gerust zeg. Het lot van het dier ligt nu in handen van staatssecretaris Sharon Dijksma, die opvallend veel gelijkenis vertoont met het gestrande exemplaar. Zij stelt waarschijnlijk een commissie in die eind 2014 uitsluitsel geeft of de potvis wel of niet onder het protocol valt. Laten we dus maar hopen dat het dier met enige menselijke hulp vanavond weer lekker in de Noordzee zwemt. Anders is het zeker einde verhaal. Wel goed voor de staatskas, zo’n dode potvis. Die bij Texel had zo’n 83 kilo amber in zijn buik ter waarde van enkele honderdduizenden euro’s. Maar misschien is het dier wel een stuk slimmer dan wij denken en heeft het zich moedwillig op het strand gestort. In een ultieme poging om aandacht te vragen voor de penibele situatie van zijn soort in de wereldzeeën. Want laten we eerlijk zijn. Het leven van een potvis gaat niet over rozen. Dan is zelfmoord op een mooi strand tijdens een zonnige dag misschien nog wel niet zo’n heel gek idee.