‘Hey baby, met Tyrone. Niet schrikken, maar ons kind ligt in het ziekenhuis. Hersenschudding. En een gat in zijn knar. Zeven hechtingen. En o ja, ze willen ook even een MRI van zijn nekwervels maken, gewoon voor de zekerheid. Iets met het berekenen van zijn kansen op herstel en leren lopen en zo. Wat? Neeeeeeeee. Dat zeggen ze vast bij iedereen. Standaardzinnetje. Niks om je zorgen over te maken, echt heus totaal zeker weten niet. Nee hoor, niks aan het handje. Wat, wat zeg je? De lijn is ineens slecht.? Wat? Hoe dat zo gekomen is? Nou uhm, nou… Hey, de dokter roept. Ik moet even weg. Tot straks doei hoi dag kusjes doeiiiiii.‘ *klik*
