Oppositieleider Tony Abbott van de Liberal Party Australia strijdt voor een rechtvaardiger immigratiebeleid. In de voormalige Engelse strafkolonie betekent rechtvaardiger al snel strenger. Veel strenger. Abbott wil een einde maken aan de mogelijkheid om in beroep te gaan tegen een afwijzing van de vluchtelingenstatus. Degenen die wel erkend worden krijgen alleen nog maar toestemming voor een tijdelijk verblijf van drie jaar. Dit betekent dat zij zelfs na meerdere verlengingen alsnog het land uitgezet kunnen worden. Een speelbal van de politieke wind die op dat moment waait. Aanleiding voor dit strengere regime is het grote aantal bootvluchtelingen uit vooral Papoea-Nieuw-Guinea dat jaarlijks meer dood dan levend in Australië aanspoelt. In totaal al zo’n dertigduizend. Zet dit af tegen de crisis en het toenemende werkloosheid en er ontstaat een explosief mengsel van anti-buitenlandse sentimenten en inhumane wetgeving. Misschien iets voor Fredje en Ivo; klinkt als een land naar hun hart. De huidige premier Kevin Rudd probeert het asieldrama nog een menselijk tintje te geven door te zeggen dat Australiërs er genoeg van hebben dat mensen verdrinken in de wateren ten noorden van ons land. Echt waar Kevin? Wij geloven er niks van. Australiërs houden erg veel van sport, rare sporten ook, maar niet zo van buitenlanders. Ook niet als zij verdrinken en zeker niet als zij aan land komen. En dat terwijl Australiërs strikt genomen toch zelf allemaal van buitenlandse komaf zijn. De ware reden komt uit de mond van de rabiaat rechtse Tony Abbott en is even lachwekkend als zorgelijk: Dit is ons land en wij bepalen wie hier binnenkomt. Wij hoeven nog niet eens heel ver in de geschiedenis terug te gaan om een groot vraagteken bij de term ‘ons land’ te zetten. Pas in 2008 bood de Australische regering haar verontschuldigingen aan voor de pijn en het leed dat zij de oorspronkelijke bewoners heeft aangedaan. Het geheugen van de huidige generatie Australische politici is op zijn minst dubieus te noemen. Alles voor die ene stem, ten koste van alles wat menselijk is.
Voor veel mensen is Australië een paradijs. De Australiërs zelf vinden dat ook en willen dat graag zo houden. Vandaar dat aan een potentiële immigrant strenge eisen worden gesteld ten aanzien van opleidingsniveau en beroep.
Vooral mensen uit landen waar de relifascisten het voor het voor het zeggen hebben komen volgens de legale weg het land niet binnen, dus dan maar als asielzoeker.
Je voordoen als vluchteling heeft vele voordelen. Je krijgt onderdak met vol pension, gratis allerlei voorzieningen, gratis juridische bijstand en als je leugens geaccepteerd worden en je krijgt een verblijfsvergunning dan wordt je huis gratis ingericht en heb je zekerheid (meestal een uitkering) voor de rest van je leven.
Het probleem met deze mensen is hetzelfde als hier in Nederland, de meeste asielzoekers hebben het land niets te bieden en uit verveling en frustraties gaan de uit relifascistische landen afkomstige vluchtelingen religieuze obsessies ontwikkelen. Ze worden toenemend onverdraagzaam naar Allah onwelgevallige zaken zoals vrijheid van meningsuiting, tolerantie naar andersdenkenden, naar democratie, naar sexueel anders geaarden, naar onafhankelijke vrouwen en ga zo maar door.
Daar zitten Australiërs niet op te wachten. Tja, niet alle sociaal democraten hebben last van masochisme en zelfverloochening. Daarom, de luid en duidelijke boodschap: Als u naar Australië wilt komen, dat zijn de regels voor toelating en als u daar niet aan voldoet en u komt toch dan brengen wij u naar een plaats waar u helemaal niet wilt wonen. We hadden u toch gewaarschuwd?
Moeten wij hier in Europa daar boos om worden? Dacht het niet, hadden wij maar zulke doortastende politici om ons huis te beschermen tegen ongewenste gasten.
Eh Hans, 96% van de inwoners van Papoea is christelijk, dus niks Allah en zo. En voor de Aboriginals is Down Under helemaal geen paradijs. Integendeel. Jammer van zo veel plompheid en onmenselijkheid in slechts vijf alinea’s. Wie weet kom ik je nog eens tegen in een bootje op weg naar China. Over een jaar of twintig. Ben benieuwd of de Chinezen je toelaten. Waarschijnlijk niet, domme mensen genoeg daar.
moeten we in europa ook doen–bootjes terug slepen naar waar ze vandaan komen. een ECHTE asielzoeker zie je zelden–de meesten zijn gelukszoekers en daarop zit europa niet te wachten.