We doen het niet graag, maar we moeten toch een rectificatie plaatsen. Op ons eigen verzoek:
In het artikel RECHTSPRAAK VS. KROMSPRAAK: NEDERLAND GAAT KAPOT is een nuance-hiaatje geslopen. De suggestie wordt gewekt dat MWNW het niet eens is met de strafmaat die hondendoder Frans Klooster uit IJsselstein gisteren is opgelegd door de rechter. Uit de mediaberichtgeving werd namelijk opgemaakt dat er een hetze werd gevoerd tegen een zwakzinnige man, die wellicht met de beste bedoelingen heeft gehandeld. Die in een vlaag van ontoerekeningsvatbaarheid (zwakbegaafd dus altijd een excuus?) zijn geliefde honden om het leven bracht omdat hij geen uitweg meer zag in zijn situatie. Het is namelijk verdomd makkelijk om iemand op de brandstapel te gooien naar aanleiding van hearsay. Zo ging het vroeger met de heksenwaag en zo gaat het anno 2013 nog steeds. Noem iemand een pedo en er duikt een club fanatici op af die de bejegende verscheuren als leeuwen in de Romeinse arena’s. Noem iemand een dierenbeul en hij is de Kop van Jut. Zie ook het geval Chavello Plak. Zo gaan die dingen. En soms moet je als website de nodige nuance trachten aan te brengen. Frans Klooster is al eens in elkaar geslagen door een lynch mob en gingen er geruchten dat hij aan dierenseks zou doen en een fetisj voor kreupele reutjes zou hebben. Daar is onderzoek naar gedaan door Justitie en dat is niet bewezen verklaard. De man is echter wel gebrandmerkt hierdoor. Maar nu komt de aap uit de mouw:
Naar aanleiding van ons topic werden wij benaderd door iemand die rond 2011 op dezelfde camping stond als Klooster, op recreatiepark De Vergarde in Tiel. “Ik ben 1000 procent zeker dat hij het is want we zagen hem een jaar later bij Hart van Nederland terug. Ik heb veel debielen meegemaakt maar deze man is zo waus als een deur. Niet normaal. Werkte bij de Grolsch fabriek als ik het me goed herinner. Een hele erge dierenbeul. Na één seizoen moest hij verplicht vertrekken van de camping. Hij liet de hele dag een hok in de zon staan met 24 konijnen en cavia’s, zonder water. Die dieren pleurden dood neer waar je bij stond. En die honden de hele dag maar schoppen en slaan. En z’n kinderen. Die kregen ook de hele tijd klappen. Twee zoontjes tussen 9 en 12 jaar oud, die waren niet van hem maar van de vrouw die bij hem was. Die jochies waren doodsbang. Eentje heette Boaz. Doodsbang. En ’s zondags wel in z’n nette pak naar de kerk natuurlijk. Stiekem vloeken, dat dan weer wel. Die kinderen huilen als ze naar de kerk moesten. Duurde blijkbaar de hele dag. En die beesten maar uitdrogen in dat hok.“
Frans Klooster was niet bepaald populair onder de andere campinggasten: “Iedereen haatte hem. Hij had een zelfgemaakte skelter omgebouwd tot autootje, daar zat een autoradio in die keihard stond… Een van de campinggasten, een vrouw, heeft een keer hun caravan en tent met een tuinslang vol laten lopen met water, in de hoop dat ze niet meer terug zouden komen. Zij is hem toen ook aangevlogen, stiekem, toen haar man er niet was, want die had Frans doodgeslagen als hij van dat dierenleed had gehoord. Ze heeft hem toen bijna gewurgd. Geen fijne vent. Mafkees.”
Hoe e.e.a. verder is afgelopen met de relatie en de kinderen is niet bekend. Bij deze trekken we dus alle nuance uit ons eerdere artikel in. Dierenbeul en kinderverschrikker Frans Klooster heeft 160 uur taakstraf gekregen voor het doden van zijn honden maar afgaand op dit verhaal had het van ons ook 160 jaar TBS mogen zijn. Zwakbegaafd of niet.
