De Nederlandse kiezer is de weg helemaal kwijt. Hopt net zo makkelijk van het CDA naar 50PLUS en via de VVD weer terug naar de PvdA. En dat binnen een week. Veelal gestuurd door irrationele argumenten, flagrante domheid of onwetendheid zo u wilt en instant behoeftebevrediging. De kiezer wil dat er naar hem wordt geluisterd en wel nu. Het is net een klein kind dat na een onnozel voorval meteen roept dat jij zijn vriendje niet meer bent en zonder scrupules overstapt naar een ander kamp. Korten op de pensioenen? Acht zetels erbij voor Henk Krol en de zijnen. Incidentje met Marokkanen op een scooter? Drieëndertig zetels voor de Grote Blonde Leider. Verkiezingsuitslagen berusten steeds meer op toeval in plaats van op duidelijke en beargumenteerde keuzes.
Er is geen peil meer op te trekken. Al denkt Maurice de Hond daar anders over. Maar hij verdient er dan ook zijn brood mee en peilt tot hij erbij neervalt. Maar al die prognoses zeggen helemaal niks. Hooguit hoe enkele kiezers er gisteren over dachten. Maar dat kan dus vandaag weer volledig anders zijn. Politieke partijen zijn ook totaal inwisselbaar. En hun partijleiders niet meer dan ordinaire loverboys, die schaamteloos dingen naar de gunst van de kiezer. Zij doen allerlei loze beloftes, houden mooie praatjes en proberen met hun oneliners op twitter elkaar vliegen af te vangen of juist stroop om de bek te smeren. En ze zeggen allemaal hetzelfde: helemaal niets. En dat is best ernstig. Nietszeggende politici die ons land regeren. Neem maar van ons aan dat ook het kabinet niet weet hoe het de crisis moet bestrijden. Laat staan een Bram van Ojik. Wie is dat ook alweer horen wij u denken?
Het oplossen van problemen moeten wij ook niet aan politici overlaten, die hebben daar helemaal geen verstand van. Politici verneuken het onderwijs van onze kinderen, verkopen onze nutsvoorzieningen aan de hoogst biedende, verkwanselen de BV Nederland aan Europa en zadelen toekomstige generaties kutburgers op met torenhoge schulden. De tijd is rijp voor verandering. De democratie heeft zijn langste tijd gehad. Wij geloven er niet meer in. Wij willen een sterke leider. Die de grootste bedreiging van ons polderlandje de baas kan. Een bedreiging die vele malen groter, reëler en erger is dan alle crisissen bij elkaar. Die de smeltende ijskappen en de stijgende zeespiegel een halt toeroept. Die begrijpt dat watermanagement de toekomst heeft en dat schoon drinkwater het nieuwe geld is. Wij willen niemand minder dan de enige echte waterdeskundige die ons land rijk is. Onze eigen koninklijke Hans Brinker. Wij willen Willem Alexander. Dus weg met de politiek, weg met de politieke partijen, weg met de politici, weg met de democratie en weg met de kiezer. Een volk, een rijk, een koning. Leve Willem Alexander. Hoera, hoera, hoera!
