Toe Hero, doe het nou niet. Niet nog een partij in ons toch al zo versplinterde politieke landschap. En zeker niet een partij voor kleine ondernemers en zelfstandigen. Daar is zeventig jaar geleden alle ellende mee begonnen. Met ontevreden middenstanders. Dat nooit weer. Ontevredenheid is een slechte raadgever. Maar Hero is een sociaal bewogen mens en komt op voor de belangen van de zwakkeren in de samenleving. Voor hen die het zwaar hebben in de crisis en gebukt gaan onder de allesverzengende bureaucratie. De dure benzine en hoge BTW maken het er ook niet gemakkelijker op. Maar gelukkig is daar onze held. Hoeder van het midden- en kleinbedrijf. Strijder tegen het kwaad dat overheid heet. Met Hero aan het roer wordt alles beter.
Bescheiden als hij is zegt hij nog niet te weten of hij zelf wel lijsttrekker wil worden van de nieuwe beweging. Wij weten wel beter. Hero mist de aandacht. Als anonieme politieman door het leven gaan is ook niet alles. Zekere niet als je gewend bent om in het volle licht van de schijnwerpers te staan. De ene onsuccesvolle partij, het Democratisch Politiek Keerpunt, is nog niet opgericht, of Hero heeft zijn blik al weer verlegd naar iets anders. Een nieuw speeltje, de partij zonder naam. Want Lijst Hero Brinkman klinkt meteen wel heel erg aanmatigend. Maar laat dat nu in onze ogen een kerncompetentie van Hero Brinkman zijn, zijn schaamteloze onbeschaamdheid. Een Pietje Bell, die graag heilige huisjes omver trapt. En nog eens omver trapt. Zonder dat er ook maar iets verandert. Hero is een natte scheet in een onderbroek. Een merkloos wasmiddel. Het maakt hem niet uit hoe hij in het nieuws komt, als hij maar in het nieuws komt.
Ik had zowaar vertrouwen in zijn vorige partij. Niets mis met de standpunten namelijk. Jammer dat Beinkman een potentieloze clown is en niet meer serieus genomen zal gaan worden.
Ontzettende Burgerlullen Partij.
Ontzettende eikel
HB is een gevaarlijke gewelddadige psychopaat. Hij zweert bij massaal gewelddadig politieoptreden tegen krakers en hij vertelt watertandend in een interview hoe hij er van geniet aangehouden demonstranten in elkaar te slaan (VK wekelijks bijvoegsel 2010). Ook zijn politieke stellingname: ‘Als ik het voor het zeggen heb gebeurt er wat ik wil, wettelijk of niet’.