In potentie is Cristiano Ronaldo één van de beste voetballers ter wereld. Zijn eerste doelpunt afgelopen week tegen Juventus was van grote klasse. Ook de winnende penalty mocht er zijn. Hard en zuiver in de linker bovenhoek, de keeper volkomen kansloos latend. Doe het hem dat maar eens na op zo’n belangrijk moment in de wedstrijd. Maar toch wringt er iets bij CR7, zoals zijn fans hem liefkozend noemen. Hij is en blijft een voetballer met vervelende maniertjes. Alleen daarom al kan hij nooit echt de beste speler van de wereld worden, hoeveel records hij ook breekt. Hij struikelt en duikelt. Maakt na elke minuscule aanraking altijd veel misbaar. Of speelt de stervende zwaan. Een lichte beroering met de hand door Juve-verdediger Chiellini promoveert hij zonder gêne tot een forse elleboogstoot op de neus. De scheidsrechter trapt erin. Chiellini rood. Einde wedstrijd. En Ronaldo, hij bloedt niet eens. Staat vrolijk weer op en voetbalt verder alsof er niets is gebeurd. Sommigen van u noemen dit voetbalgogme of professioneel zelfs, want in liefde en oorlog is toch alles geoorloofd? Wij niet. Wij noemen het uitgekookt, irritant en vals spel. Dit soort aanstellerij bederft het voetbal. En laten we eerlijk zijn, een topspeler als Ronaldo heeft dit soort rare fratsen toch helemaal niet nodig? Dat krijg je ervan als je omgeving alleen maar uit ja-knikkers en golddiggers bestaat.
Het is te hopen dat de in topvorm verkerende Zlatan het Zweedse team in november bij de hand neemt en de Braziliaanse droom van Ronaldo en de zijnen uiteen laat spatten. Een wereldkampioenschap zonder Ronaldo lijkt ons een briljant idee. Al was het maar omdat Portugal nog altijd een behoorlijke angstgegner van Oranje blijkt te zijn. Het ontbreken van Ronaldo vergroot onze kansen op waar wij al zo lang recht op hebben: de eindzege. Nu maar hopen dat ook Messi, Neymar, Xavi, Iniesta, Pirlo, Ribery en nog een handvol andere topspelers geblesseerd afhaken. Dan kan het wel eens een hele mooie zomer voor ons worden volgend jaar.
