Dat doet de deur dicht. Waar één deur sluit, gaat een andere deur open. Wat een prachtige overpeinzing. Echter, deze alom bekende open deur kent veel tragedie. Hij wordt namelijk frequent ingetrapt. Men geeft meestal wel netjes van te voren aan als men het been wil strekken: ‘Ik wil nou geen open deur intrappen ofzo…’, maar tijdens de bedenktijd van de voorgaande drie puntjes weten we allemaal dat dit precies is wat jij ook niet wilt maar wel gaat gebeuren. En jawel: met volle vaart wordt de open deur ingetrapt.
Klokhuis-moment: Wat is een open deur? Een open deur is een opmerking/antwoord/reactie die zo voor de hand ligt dat je er een beetje misselijk van wordt maar bovenal geen greintje toegevoegde waarde kent. Voorbeelden van open deuren: “Mensen die van heet eten houden, eten vaker heet”, “Slik geen xtc als je zwanger bent”, “Zwaardslikken is gevaarlijk”, “Thuis heb je geen vakantiegevoel” en de persoonlijk favoriet, een klassieker: “Tussen de buien door is het droog”. Concreet: nutteloze info waar je je tijd niet aan wilt verspillen maar waar je vaak (ook) in je werkomgeving gratis en voor niks op wordt getrakteerd.
In onze vrije tijd willen we hier best nog om lachen maar op ons werk hebben we hier geen zin in. Kom op zeg, jouw kostbare tijd dient besteed te worden aan slechte moppen, eindeloos ouwehoeren en het sharen van personal info met collega’s die wel leuk zijn. Er is geen ruimte en vooral geen genade voor de intrappers van de open deur. Het is gewoonweg te vaak en vooral te veel van hetzelfde. We zijn niet seniel, na de eerste 3456 x hadden we het ook al begrepen. Zelfs al had men het niet gedeeld dan hadden we het begrepen. Dat is de definitie van een authentieke open deur.
We willen inspirators aan het roer, we willen Erica Terpstra’s die ons toespreken en toejuichen, we willen onze blouse uit doen en op onze stoel staan om ermee te gaan zwaaien uit euforie, we willen van het padje af, we willen uit onze naad gaan, zodat we thuis komen alsof we op een mega rave zijn geweest. Opgedraaid en content. Maar het tegenovergestelde is waar, we zijn overgeleverd aan de ultieme poeppraters, we moeten luisteren. Verzet kost namelijk nog meer tijd. Want men weet, wordt er tegen de poepprater in gegaan dan zal hij zich alleen maar meer willen bewijzen. Voordat je het weet zit je in een rivier van diarree waarin je hoofd niet lang boven blijft. Een betere wereld begint bij jezelf. Cut the crap and let’s do this shit! Of trap ik nou een open deur in?