Al bij haar aantreden als voorzitter van de Tweede Kamer werd over Anouchka van Miltenburg gezegd dat zij geen intellectuele hoogvlieger was. Wel goedlachs, ongecompliceerd en zonder kapsones. Maar dus niet al te slim. Gelukkig is het hebben van een vrolijke inborst een zeer bruikbare competentie in de politiek. Rutte lachte immers de crisis voor een groot deel onze portemonnee uit. Maar van een Kamervoorzitter verwachten wij wel iets meer. Vooralsnog maakt mevrouw van Miltenburg deze verwachtingen niet waar. Acht anonieme fractievoorzitters deden in de Volkskrant een boekje open over haar slechte functioneren. Een politieke afrekening dus. Daar houden wij wel van. Van Miltenburg is volgens de fractievoorzitters totaal ongeschikt en het voorzitterschap een maatje te groot voor haar.
Deze harde woorden komen niet zomaar uit de lucht vallen. Van Miltenburg struikelde het afgelopen jaar van incident naar incident. Zo barstte zij voor de zomer in tranen uit toen Sybrand van Haersma Buma haar ‘sturend optreden’ verweet. Hiermee de suggestie wekkend dat zij als Kamervoorzitter vooral de coalitiebelangen in het oog hield en dus partijdig was. Na een paar dagen van bezinning was zij nog steeds woedend. Ook greep zij niet in toen de Grote Blonde Leider over haar plaatsvervanger Khadija Arib opmerkte dat het nooit zal wennen, een Marokkaanse met de Koran voor haar neus in de Tweede Kamer. Wel liet zij allerlei heilige boeken, waaronder de Koran en de Bijbel, verwijderen van de tafel van de griffier. Omdat het er volgens haar toch wel een beetje rommelig uitzag. Zij wekte zo de indruk tegemoet te komen aan de wens van de PVV om de Koran, een boek dat Wilders en de zijnen erger vinden dan Mein Kampf, uit de Kamer te verwijderen.
Heel veel stellen deze afzonderlijke incidenten niet voor, maar bij elkaar opgeteld ontstaat het beeld dat Van Miltenburg de controle kwijt is en dat het vertrouwen in haar gezag en functioneren tot onder het nulpunt is gedaald. De fractieleiders zijn unaniem van mening dat Van Miltenburg maar beter op kan stappen. Haar aanblijven is niet in het belang van de politiek. Wel een beetje laf dat zij dit via de media laten weten en het niet recht in haar gezicht durven zeggen. Maar zo wordt het politieke spel nu eenmaal gespeeld. Vals en onder de gordel.