We hadden het graag andersom gezien. Angela Merkel in een coma en Michael Schumacher met een bekkenbreuk in een Zwitsers ziekenhuis. Maar Gods wegen zijn nu eenmaal ondoorgrondelijk. Wij hopen dat Michael ooit weer achter het stuur kruipt, maar denken eigenlijk van niet. Het is wel serieus mis hoor als je op hoge snelheid met je kop tegen een rots smakt. Dan is de kans best groot dat je nooit weer opstaat. Helm of geen helm.
Nee, dan Angela. Haar woordvoerder benadrukte nog maar eens dat zij waarschijnlijk op zeer lage snelheid ten val was gekomen. Zwoegend op haar langlauflatten was zij tergend langzaam ter aarde gestort. En hield er toch nog een paar bloeduitstortingen en een bekkenfactuur aan over. Daar hebben wij ook vaak last van als wij weer eens stomdronken van de fiets donderen. Niks heroïsch aan. Fijne man ook die woordvoerder. Hij mag vast uitkijken naar een nieuwe baan. Merkel moet drie weken absolute rust houden, mag alleen op krukken lopen en niet vliegen. Gelukkig is ze net op tijd weer fit voor de Olympische Winterspelen in Sotsji. Maar ze gaat niet. Geen zin. Zo doe je dat Mark Rutte. Gewoon niet gaan en die Poetin in zijn eigen heterosopje gaar laten koken.
Wij gaan natuurlijk wel. Wij verheugen ons nu al op het schaatsen. Geen reet om naar te kijken, of juist heel veel reet als u van damesschaatsen houdt. Nee, wij hopen met onze zuurverdiende spaarcentjes een behoorlijke klapper te kunnen maken nu het schaatsen een officiële goksport is geworden. Wij zetten als vanzelfsprekend al ons geld in op de snelste Nederlander op de lange afstanden ooit. Sven Kramer: show us the money!
