Vers van de pers uit het AD. Sesamstraat gaat op de schop. Copy/paste: ”Sesamstraat wordt korter. Een aflevering duurt straks nog maar een kwartier in plaats van 25 minuten. Bovendien verandert de inhoud. Vanaf maandag 20 januari staat elke aflevering Pino, Tommie of Ieniemienie centraal. ‘Aan het programma worden doorlopende verhaallijnen toegevoegd waardoor de kijker nog meer meeleeft met de figuren’, liet de NTR vandaag weten.”
Sesamstraat, wie is er niet groot mee geworden? Als sinds 1976 kunnen de jeugdige kijkers zich verblijden met de avonturen van de bewoners uit de straat. 25 minuten lang, leren tellen met Graaf Tel of de verhalen beleven over Dikkie Dik. Ieniemienie en Tommie die je leren om samen te spelen en de immer knorrige Meneer Aart. Het is blijkbaar niet genoeg voor de makers, want zoals hierboven al vermeld werd: ‘’Aan het programma worden verhaallijnen toegevoegd waardoor de kijker nog meer meeleeft met de figuren’’ Ja, u leest het goed. Sesamstraat wordt een soap.
Heremetijd, dat wordt een soort GTST voor kleuters. Geen simpele stukjes meer waarin Ernie zijn nieuwe rode brandweerauto laat zien aan Bert. Wat kunnen we dan gaan verwachten, qua echte verhalen om de jonge kijker dagelijks aan de buis gekluisterd te houden? Gokje: Tommie heeft homo, Ieniemienie blijkt al jaren een affaire met Grover te hebben maar is ook nog lesbisch en wordt haar huis uitgepest, Pino heeft een hersentumor, Koekiemonster krijgt suikerziekte en obesitas, Graaf Tel blijkt een dwangneurose te hebben, Meneer Aart wordt alweer beroofd door recidivist Hakim, Gerda Havertong blijkt zelf al jaren in het Pino-pak te zitten, Dikkie Dik wordt opgeblazen door vuurwerktuig en Bert en Ernie raken beide aan lager wal door een drugsverslaving. Allemaal in het kader van de realistische verhaallijnen om de kijker te binden. Eén voordeel: uw kleuter kan nog vaker felrealistisch voor de tv hangen, want voor opvoeden hebben we het toch al veel te druk.