Als Shani Davis in zijn blote kont had gereden, dan zou hij nu een Olympische gouden medaille rijker zijn. En de eerste schaatser ter wereld die op drie achtereenvolgende Spelen een gouden plak had behaald. Het mocht niet zo zijn. Hij droeg een pak. Geen schaatspak naar zo nu blijkt. Maar een duikerspak. Figuurlijk gesproken dan. Zijn gloednieuwe pak heeft op de rug een luchtgat. In theorie bedoeld voor het afvoeren van de overtollige lichaamswarmte. In de praktijk echter een luchthapper van formaat, die onbedoeld het pak tot ballonachtige proporties opblaast. Funest voor de snelheid. Davis opende op de 1.000 meter sneller dan ooit, maar kon zijn ideale uitgangspositie niet verzilveren. Met dank aan zijn trage schaatspak.
Het schaatsen is verworden tot een hightech sport. Klapschaatsen, aerodynamica en ook een aangepast schaatspak zijn van vitaal belang voor een goede prestatie. Wij zagen zelfs dat het aloude startpistool al is vervangen door een elektronische apparaat dat van kleur verandert tijdens het wegschieten van de schaatsers. De vooruitgang is niet tegen te houden. In de wereld van harder, hoger en sneller is elke honderdste van een seconde mooi meegenomen.
Davis had beter moeten weten. Zijn pak is gemaakt door Lockheed Martin, de fabrikant van de door kinderziekten geplaagde en inmiddels onbetaalbare JSF. Het gevechtsvliegtuig dat onze oude vertrouwde F-16 moet doen vergeten. Een bemand vliegtuig is zo verschrikkelijk 2013. En schaatspakken maken kunnen ze dus ook al niet.
Davis had er goed aangedaan om zijn pak bij de Nederlander Bert van der Tuuk te kopen. Op dit moment de snelste pakkenmaker die er is. Ireen, Sven en Stefan zijn er het levende bewijs van. Betere reclame is er niet. Als Davis slim is trekt hij voor de 1.500 meter toch stiekem een ander pak aan. Wij gunnen hem wel een derde gouden medaille en eeuwige roem. Al was het alleen maar om het Wilhelmus een keertje niet te hoeven horen.
Vanmiddag treedt de Amerikaan aan in zijn oude pak.