Oude vaders verwekken zwakke kinderen

Veel Nederlandse mannen van veertig jaar en ouder worden nog vader. Vaak betreft het een tweede leg als resultaat van een scheiding en de daarop volgende zoektocht naar een nieuwe en bij voorkeur jongere vriendin met een onvervulde kinderwens. Niks is zo goed voor het ego van een afgewezen man als een liefdesbaby bij een vrouw die zijn dochter had kunnen zijn.

Maar er zijn natuurlijk ook mannen die eerst even flink de bloemetjes buiten zetten voordat zij zich neerleggen bij het vaderschap. Dan kan het gebeuren dat de betreffende studentikoze feestneus pas na zijn veertigste uit zijn forever-young-roes ontwaakt. En naast een motor, leren jack, drankhoofd en een midlife crisis van jewelste nu ook nog een baby heeft om voor te zorgen. Arm kind.

Dat bijna iedereen denkt dat de oudere vader eigenlijk de opa is van deze baby is nog tot daar aan toe. Maar uit onderzoek blijkt ook dat oudere vaders zwakkere kinderen maken. Kinderen verwekt door een 45-jarige man hebben 25x meer kans op een bipolaire stoornis en 13x zo veel kans op ADHD. Ook lopen zij een veel groter risico op autisme, zelfmoord en een drugsverslaving. En nog bedankt pa. Een onbezorgde jeugd zit er dan ook niet echt in.

En als het kind op zijn achttiende dan eindelijk denkt het huis te kunnen verlaten om te gaan studeren of om die langgekoesterde wereldreis te maken, moet hij van het kabinet Rutte de zorg voor zijn bejaarde vadertje op zich nemen. Want moeder is inmiddels al lang met de noorderzon vertrokken. Zij is wel goed, maar niet gek. Een kwijlende bejaarde de plasluiers verschonen en met de hand voeren behoort niet echt tot haar kerncompetenties. Daar draait het kind voor op. Dat heeft vader dan toch maar mooi geregeld. En nu maar hopen dat hij niet al te oud wordt. Kan het kind het restant van de erfenis tenminste nog gebruiken om zijn jeugdtrauma’s te verwerken. Vader worden na je veertigste? Begin er niet aan!