Politiek is een spel van woorden en nog meer woorden. Het gaat er niet om wat een politicus zegt, maar dat hij wat zegt. Een oneliner. Een welluidende doch nietszeggende quote om de media koest te houden. Of om juist weer een beetje extra aandacht voor de eigen persoon te genereren. Een dag niet in het nieuws, is een dag niet geleefd.
Neem nou bijvoorbeeld zo’n Obama. Die roept wat over de territoriale integriteit van Oekraïne en wij leken zijn wekenlang bezig te ontcijferen wat hij nu precies bedoelt met zijn “De Verenigde Staten scharen zich achter het standpunt van de internationale gemeenschap dat er een prijs moet worden betaald voor een interventie in Oekraïne.” Eh? Welke prijs? Geen Russisch gas meer of een derde wereldoorlog? We bedoelen maar.
Ook onze eigen minister-president kan er wat van. Volgens Rutte is de situatie op de Krim zorgelijk en volgt het kabinet de ontwikkelingen nauwgezet. Nu is zorgelijk wel het understatement van het jaar als het over de Krim en de Russische invasie gaat. Vervolgens stelt Rutte dat het zaak is om op een verstandige manier te proberen de situatie niet te laten escaleren. En dat het heel belangrijk is gezamenlijk op te trekken met bondgenoten als Duitsland, Engeland en Amerika, maar ook in NAVO-verband. Nog iemand vergeten?
Wij hebben geen idee wat Mark nu eigenlijk met deze woordenbrij beoogt. Ons geruststellen of aantonen dat hij het hele zaakje goed in het snotje houdt? Gaat u maar rustig slapen, de regering waakt over u. Dat hebben we eerder gehoord. Dat Fransje Timmermans zich wel in de wollige uitspraken van Rutte kan vinden spreekt voor zich. Bij Fransje is het wiens brood men eet, wiens woord men spreekt.
Vladimir Poetin weet maar al te goed hoe het spel werkt. Een kwestie van paaien en zoethouden, maar ondertussen gewoon doen wat je van plan bent: de Krim inlijven bij Rusland om zo de strategische positie in de Zwarte Zee veilig te stellen. Let op onze woorden: niemand houdt hem tegen. Het Westen staat erbij en kijkt ernaar. En reageert pas als het leed al is geschied.
Ik erger me dood aan al dat gekrakeel! Waarom heeft men het zover laten komen is men er nog steeds niet achter dat de leiders in Rusland niet te vertrouwen zijn. lees er de geschiedenis maar op na,hebben de respectievelijke mensen van de EU alleen maar gedacht wij zullen dat varkentje wel wassen, zij hadden niet in de gaten dat zij met hun “voornemens”
de Russische leiding nog meer provoceerden,dan weet men toch dat zij hoe langer hoe meer geaggiteerd raken, zie nu wat de Oekraïners te wachten staat,evenzo alle andere staten in de omgeving welke liever met Europa verder willen gaan.Maar mogelijk had men bij de opstelling van Europa beter na moetern denken wat dat allemaal voor konsekwenties kon hebben! Zo zie je maar dat er maar al te gemakkelijk gedacht wordt om in een politiek circus mee te spelen er is meer gedegen kennis voor nodig dan men denkt. Ben heel benieuwd naar de overige reacties.
Een Nederlandse burgeres.