Lezerspost! Een middelvinger voor Rob Wijnberg, uw correspondent in Stockholm

Soms krijg je van die lezerspost binnen, daar hoef je niets meer aan toe te voegen. Uit de bordeauxrode inbox:

Door van ‘criminele’ Marokkanen ‘alle’ te maken, heeft Geert Wilders zichzelf de doodsteek toegediend. Heel Nederland reageerde en terecht. Dit kun je niet maken. Betekent dat Wilders al die jaren ongelijk had? Nee, integendeel. In een artikel in De Correspondent wordt in ieder geval Wilders zijn beperkte maar klinkende gelijk aangetoond als het gaat om het zogenaamde Stockholm-syndroom. Weet u nog? Dat betekent dat het slachtofferschap kan uitmonden een vrijwillige onderwerping. Wijnberg stelt dat hij recht van spreken heeft in het afwijzen van Wilders. Er is wel vijf keer bij hem ingebroken. Volgens de politie waren het steeds ‘lichtgetinten‘, afkomstig uit dezelfde straat.

Zijn reactie is volkomen zuiver op graat als het gaat om juridische stellingname. Hij wenst de daders een ‘nachtje voorarrest’ en hoopt dat de rechter dankzij de juridische blinddoek ze niet zal bevoordelen om hun afkomst. De hoofdzakelijke strekking van het artikel is ‘een middelvinger naar Wilders’ en een kritisch signaal naar Mark Rutte om zijn te slappe opstelling. Vijf keer is er dus bij Wijnberg ingebroken en nog is er geen sprake van voorarrest, dan wel rechtspraak die de daders hopelijk niet de hand boven het hoofd houdt.

Wijnberg schaart zich achter iedereen die met het bekritiseren van Wilders denkt dat de problemen met specifieke Nederlanders nu ook zijn opgelost. De inbraken zijn kennelijk onbestraft gebleven. De zesde keer is dus een kwestie van tijd. Het betekent voor Wijnberg hooguit dat hij recht heeft om Wilders aan te vallen. De adhesie met al degenen die Wilders hebben aangevallen, zonder de oorzaken van zijn aanvankelijke succes te benoemen, is overweldigend. Het is kennelijk goed toeven in Stockholm. Veel plezier daar. Wij zijn peren bakken.

Ignaz Razmuz