Een trouwe lezer van MWNW stuurt via de bordeaux-rode postduif een open brief aan zijn kind. Oldschool normen en waarden. Dus. En dat mag best gelezen worden:
Lieve jongen,
Er zijn mensen die mij een veel te strenge ouder vinden. Dit, omdat ik jou dingen wil bijbrengen, die mij vroeger ook door opa en oma zijn bijgebracht. Iets waarvoor ik die mensen nog iedere dag dankbaar ben.
Ik wil je leren dat het normaal is dat je oudere mensen met “u” aanspreekt.
Ik wil je leren dat je in de bus of metro opstaat voor ouderen, in plaats van demonstratief je tas op die vrije plek naast je te leggen.
Hoewel ik dit laatste toch met enige regelmaat zie gebeuren bij de hedendaagse jeugd (en ik had er vroeger zo’n hekel aan als ze dat over ons zeiden he!).
Ik wil je leren dat je een oud vrouwtje helpt met oversteken, in plaats van haar te beroven (zoals je nu iedere dag haast in de krant leest).
Ik wil je leren dat je van andermans spullen af moet blijven.
Ik wil je leren dat je niemand mag bedreigen of vermoorden.
Is dit te streng? Ben ik echt zo erg?
Ik kan je namelijk niet uitleggen waarom er politici worden vermoord omdat ze een bepaalde opvatting hebben.
Ik kan je ook niet uitleggen waarom er mensen (ook politici, ja) weigeren met elkaar te praten, terwijl politiek daar toch juist voor bedoeld is.
Dat je er vervolgens niet uitkomt met elkaar, kan altijd maar dat zie je dán wel.
Ik kan je ook niet uitleggen waarom mensen die zichzelf verdedigen tegen inbrekers, dieven of ander tuig, bedreigd of vervolgd worden.
Ik kan je ook niet uitleggen waarom een mevrouw van allochtone afkomst dood moet omdat ze een wijnbar opent.
Ik kan je niet verklaren waarom kinderen met een grote groep één ander kind in elkaar trappen, om hier vervolgens hard lachend een filmpje van op Youtube te zetten…
Ik kan je ook niet uitleggen waarom een deel van de pers dingen altijd zo graag opblaast en mensen hiermee ophitst tegen elkaar.
Ook kan ik je niet uitleggen waarom een oude man, die zijn overleden vrouw bezoekt op het kerkhof, in elkaar wordt getrapt.
Ik zou zo graag willen, maar ik kán het je niet uitleggen. Er ís geen verklaring voor al die gekkigheid!
Het zou zo simpel moeten zijn, zeg ik als atheïst. Maar er zijn teveel verschillende geloven en culturen, die allemaal door elkaar gerespecteerd willen worden. Logisch, denk ik dan. Maar hoe kun je respect krijgen, als je zelf geen respect toont voor anderen? Ieder geloof of cultuur heeft zijn eigen waarheden en dat mensen daar zo in kunnen geloven, is alleen maar mooi. Maar zolang niemand open staat voor het geloof of de culturen van anderen, zal de wereld een bedorven plek blijven in mijn ogen. Iedereen die anders denkt of het niet met een ander eens is, moet tegenwoordig gelijk “dood”.
Het is een rare wereld geworden, die me af en toe behoorlijk beangstigt. Ik houd mijn hart vast voor wat jou allemaal nog van die ellende te wachten staat de komende jaren. En daar ben ik uiteindelijk verantwoordelijk voor, want ik heb je op deze wereld gezet. En af en toe spijt me dat. Niet omdat ik niet van je houd, want ik houd meer van je dan wie of wat dan ook maar omdat ik je een bedorven wereld in heb gestuurd. Dat is mijn schuld, dus eigenlijk zou ik volgens de wereld anno 2014 hiervoor gestraft moeten worden…
Maar moet ik dan gelijk dood? Nee toch?
Veel liefs,