Cursus: hip zijn voor blanken

Blank zijn is uit. Wen er maar aan. Je wordt al racist genoemd als je vindt dat er te veel Marokkanen crimineel zijn of wanneer je Zwarte Piet een warm hart toedraagt. Tientallen jaren linkse indoctrinatie hebben duidelijk effect gehad; de sprong is gelukt. De Male Chauvinist Pig zoals de feministen uit de jaren 1960 riepen naar hun vaders, ooms en leraren, is na jaren van sociologisch en antropologisch onderwijs veranderd in wat nu het ‘Boze blanke mannensyndroom’ wordt genoemd en wat symbool staat voor behoudzucht, intolerantie en angst voor de Islam. Dat het ‘angst’ heet in plaats van iets als ‘afwijzing’ is een leuke vondst. Die is afkomstig is uit dezelfde koker als waar de ‘Boze Blanke Man’ uit komt: De Menswetenschappen: Psychologie, Sociologie en Antropologie, stuk voor stuk vakken met een hoge fantasiegraad en weinig bewijsvoering. Het op straat spugen door Noord-Afrikanen is geen minachting maar een teken van emancipatie, wordt er tegenwoordig onderwezen. Als je je daar aan stoort, ben je een ‘Nationalist’.

De grote Duitse schrijver Oswald Spengler zag het al ver voor de Tweede Wereldoorlog aankomen: de heerschappij van de Blanken is eindig. In zijn boek uit 1925 met als titel: ‘De Mensch en de Techniek’ maakt hij allereerst melding van een ‘witte revolutie’, In deze omwenteling keren de burgers zich steeds verder af van de uitoefening van technische beroepen, krijgen minder respect voor hun eigen cultuur en beginnen een hekel te krijgen aan zaken als: oorlog, ‘heldendom’, strijd en karakterkwaliteiten als ‘doorzettingsvermogen’. Het is het moment dat de burger verandert in consument. Direct op deze ‘verslapping’ volgt dan een tweede revolutie, de gekleurde. Na generaties lang een dienende rol te hebben gespeeld in de technische overheersing door de blanken, nemen de gekleurde volken de kennis en toepassing over. Kanonnen werden in de richting van de machthebber omgedraaid en rollen omgewisseld. Kijk naar China, Rusland en Iran. Je zult maar Henk heten, of Ingrid. Nooit heb je iemand gediscrimineerd, nooit van alle koloniale verrijking kunnen profiteren en tot op de dag van gisteren gedacht dat Zware Piet een schoorsteenveger was. Slavernij? tot het begin van de Twintigste Eeuw was het overgrote deel van de Nederlanders zelf slaaf, ploeterend in de veenkolonie.

Wie vandaag de dag als blanke hip wil zijn, laat als man een stukje baard groeien. Vrouwen die last hebben van hun blank zijn, nemen niet zelden hun toevlucht tot het laten groeien of invlechten van dreadlocks. Het meeste succes heb je door mee te roepen met anderen dat ‘Zwarte Piet fout is’ en ‘het Westen schuldig’. Het je verbonden voelen met Nederland, noem je verontwaardigd: ‘Nationalisme’. Als zelfdiscriminatie het antwoord is op discriminatie, zijn tweeduizend jaar beschaving voor niets geweest. Wie helemaal niet discrimineert, ook zijn eigen cultuur niet, laat zien wat cultuur waard kan zijn: trouw zijn aan wie je bent, goedschiks of kwaadschiks. Liefde, wordt het ook wel eens genoemd. Nationalisme is er niets bij. Hip verandert voortduren en begint altijd met je niets aantrekken van wat ‘deskundigen’ er van vinden.