Nationalisme is helemaal niet vies

Voor sommigen is ‘Nationalisme’ een vies woord. Daar is een goede reden voor. Nationalisme is een belangrijk ingrediënt bij het bekokstoven van een conflict. Dat geldt natuurlijk ook voor ‘Socialisme’. Met de val van de Berlijnse muur, viel dit masker onverbiddelijk af. Socialisme bleek niet in staat de geweldige bedoelingen van dit systeem waar te maken. Vrijheid en gelijkheid regel je niet zo makkelijk. Ook niet met een zwaar bewapende overheid en volksverklikkers. Het drong laat door in de breinen achter de PVDA. Het Liberalisme is evengoed een door de mand gevallen. Met een klap kwam het bankwezen neer naast de directeursstoel. Daar zat nu de overheid op: om te redden wat er te redden was, met het spaargeld van miljoenen. Ook het Liberalisme was ooit een straathond. In de memoires van de gevreesde Duitse politicus Bismarck zijn de Liberalen nog een knokploeg, op zoek naar agenten van het Duitse Keizerrijk, klaar om hen de schedel in te slaan. Het is niet iets waar de VVD-er van vandaag graag op terugkijkt, als hij al op de hoogte is van de omvang van zijn erfenis. Maar, wie wel? Doofpotten staan als prullenbakken langs de openbare weg.

Nationalisme is geen ziekte en geen terreurideologie. Dat zeggen ze alleen in Brussel en in Den Haag praat men maar wat na. Wie Nationalist is, hoeft dat niet te lezen op het scherm. Dat is iets wat je voelt. Bij de een komt het opzetten bij de Wereldkampioenschappen Voetbal en bij de ander als hij opkomt voor de Vrijheid in zijn straat. Het gevoel ook een ‘duit in het zakje te doen’.

Het hebben van een geschiedenis is het hebben van een erfenis. Daar bij blijft het niet. Het schept verplichtingen voor vandaag.

Het beetje vrijheid wat we vandaag de dag genieten, is duur betaald en nog staat de rekening open. Vrijheid is iets wat iedere dag opnieuw moet worden verdiend. Dat kan. Het is de Natiestaat die dat mogelijk maakt. De Natiestaat zorgt er voor dat je hersens niet zo heel gauw worden ingeslagen voor een klein bedrag. De Natistaat regelt dat je, helaas vaak slecht georganiseerd, onderwijs kunt genieten en dat je mag stemmen op een politieke goochelaar naar keuze. Een gewone goochelaar tovert dingen te voorschijn, de politieke goochelaar tovert van alles weg. Het is het alternatief voor zwarte magie van een de dictatuur, waar vooral mensen verdwijnen.

Anders dat wat er wordt gesuggereerd vanuit Den Haag en Brussel, is de Natiestaat letterlijk democratisch. De meest succesvolle voorloper van ons bestel is het Pruissen van Frederik de Grote. Werd het door politici van kort na de Tweede Wereldoorlog nog afgeschilderd als een monsterachtige soldatenstaat, vandaag de dag weten we beter. Niet alleen Joden waren in tegenstelling tot de rest van heel Europa, ook liet Frederik de Grote moskeeën bouwen voor de Moslims die er studeerden. Dat kon prima want Pruissen was niet multicultureel en ook de Moslim wist waar hij aan toe was. Met Pruissen als nationale identiteit viel niet mee te spotten. Niemand werd er vertroeteld. Plicht ging vooraf aan recht.

Een korte schets als hierboven laat zien waarom de Nationalist wordt gewantrouwd. Nationalisme verwacht iets van de mensen. Dat is bedreigend voor iedereen die de staat vooral ziet als loket. Dat is niet meer zo. Het geld is op.

Wie vandaag in de tuin een ei vindt, weet dat die daar kort geleden is neergelegd. Aan alles gaat moeite en inspanning vooraf. Nationalisme gaat niet over grond, ras of staat. Het is een ei en wordt iedere dag opnieuw gelegd.