Al sinds 2011 zijn er plannen om Nederland te laten bestaan uit 7 provincies in plaats van 12. Op die manier wil Binnenlandse Zaken zorgen voor een duidelijker en simpeler bestuur van de provincies. Maar dan moet je wel duidelijk zijn in de visie die je hebt. En die duidelijkheid is er wat betreft de provincies Noord Holland, Utrecht en Flevoland niet.
Het samenvoegen van de drie provincies zou de eerste stap moeten zijn van de herindeling van Nederland, maar zowel Noord Holland als Utrecht als Flevoland zegt driewerf “NEIN!” tegen het superprovincie plan van Plasterk. Plasterk zegt op zijn beurt weer “Dikke fuck you, die superprovincie komt er.” Want wat Plasterk wants, Plasterk gets.
De superprovincie moet het besturen allemaal simpeler maken. Want nou, nou, poeh, poeh, het is nu allemaal zo ingewikkeld. Niet dat het nu helemaal duidelijk is hoe dat simpele bestuur van die superprovincie er uit gaat zien straks, maar goed. Eigenlijk gaat het alleen om macht. Meer, meer, meer! En dat krijgt de superprovincie niet. Hoewel het straks een groot gedeelte van Nederland is, hebben ze eigenlijk geen fuck te vertellen. Niet dat er op wat voor manier dan ook duidelijk is wat ze eventueel wel te vertellen zouden hebben, maar goed.
De superprovincie is niets meer dan een prestige projectje van Plasterk. Zoals er zoveel ministers en ander pluchetuig was die hun zin moesten en zouden doordrijven. Weet u het nog? Hanja Maij-Whatsherface met d’r spitsstrook? Dat ding doet nu nog niet waar -ie voor bedoeld is. Of Els Borst, met haar nieuwe stelsel voor de zorgverzekering. Ja, daar zijn wel allemaal op vooruit gegaan hè?. En we weten ook allemaal hoe het met Els is afgelopen. Overigens wensen wij Ronald niet dood hoor, maar waarom die superprovincie? Niet doen. IJkastje. Parkeren. Lekker laten staan. Sommige dingen zijn prima zoals ze zijn.
doordrukken als iemand nee zegt is verkrachting hoor, mijnheer plasterk.