Je kunt liegen, bedriegen en de zaak bedonderen, maar in de moederschoot van de politiek is er altijd een gerede kans op een glorieuze comeback. Uitgekotst door zijn eigen VVD wegens corruptie en belangenverstrengeling deed oud-wethouder en senator Jos van Rey bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen opnieuw een greep naar de macht met zijn Liberale Volkspartij Roermond. En won. Met overmacht. Liefst tien van de eenendertig zetels waren voor Jos en zijn liberale vrinden. Daar zal de lokale VVD-afdeling, tot die tijd de grootste partij in Roermond, flink de balen van hebben gehad.
Van Rey trad na veertien jaar onafgebroken wethouder van Roermond te zijn geweest in 2012 af omdat hij ervan verdacht werd vertrouwelijk informatie over de nieuw te benoemen burgemeester te hebben gelekt. Jos kwam al eerder in opspraak toen hij verdacht werd van dubieuze vastgoedtransacties. Een commissie van wijze mannen pleitte hem echter vrij. Al bleef de geur van corruptie rond Van Rey hangen. Waar rook is, is vuur. Einde politieke carrière zo leek het. Mooi niet dus.
In afwachting van de uitkomsten van het strafrechtelijk onderzoek dat nog tegen ons Joske loopt heeft waarnemend burgemeester Peter Cammaert hem alvast tot lid van de integriteitscommissie benoemd. Samen met drie andere raadsleden mag Van Rey beoordelen of een kandidaat geschikt is voor het wethouderschap. Als waarnemend burgemeester zal de CDA’er Cammaert wel geen zin hebben gehad in een openlijke confrontatie met de onderkoning van Roermond. Na mij de zondvloed zal hij gedacht hebben. Dat mag de nieuwe burgemeester mooi uitzoeken. Of dat verstandig is geweest zal de toekomst uitwijzen. MWNW denkt van niet want een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken. En Van Rey is zo sluw als een vos maar kan zijn.