Vorig jaar schreven we er al over en dit jaar is het er al weer: het Middle East Respiratory Syndrome, kortweg: MERS. Symptomen: lange samenvatting met longontsteking en bloedhoesten hierrr, korte MWNW-samenvatting: je gaat er hartstikke dood aan en het doet nog pijn ook. En net als vorig jaar komt steekt het rond mei de kop op. Wetenschappers zijn er inmiddels over uit dat het virus zijn oorsprong vindt bij kamelen.
Vorig jaar bleven de doden nog beperkt tot het Midden Oosten en een enkele Fransoos, maar dit jaar heeft het virus ook al zijn weg gevonden naar Jordanië, Koeweit, Oman, Qatar, Saoed-Arabië, Egypte, de Verenigde Arabische Emiraten, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Italië, Tunesië, Maleisië en de Filipijnen. En Amerika. Daar is gisteren de eerste dode gemeld. Het ging om iemand die via Londen naar Chicago gereisd is, dus met een beetje geluk pech is Engeland binnenkort ook een no-go area. Oh nee wacht, dat was het nu al. Over doden gesproken: het virus is dit jaar ook een stuk dodelijker, met een sterftecijfer van 30%. Het voordeel is dat dit veel te dodelijk is voor een pandemie omdat er gewoonweg teveel mensen aan het virus sterven om het succesvol te verspreiden. Heb je weinig aan als je het toch krijgt. Het is ook zo besmettelijk als de tyfus. Het virus verspreidt zich door de lucht en kan ook zonder direct contact op andere mensen overspringen. Daarnaast is er een lange incubatietijd van 3 tot 14 dagen, waardoor het virus ongemerkt een groot aantal slachtoffers kan maken. Niesen is één van de eerste symptomen, waardoor het besmetten van anderen nog sneller gaat. Pas dus maandag maar op als u in die toch al ranzige gele bacteriehaarden stapt die treinen tegenwoordig zijn, of in de rij bij de supermarkt.
