Wie niet sterk is moet slim zijn beseften de duizenden Thaise anti-regeringsdemonstranten de afgelopen weken. In plaats van de strijd aan te gaan met de machtige legerleiding die het land sinds 22 mei met ijzeren hand regeert, vonden zij een subtielere manier om hun weerzin tegen het totalitaire regime te uiten. Het Hunger Games-gebaar. Drie vingers in de lucht. Elke vinger heeft een andere betekenis: vrijheid, verkiezingen en democratie. Het heeft wel iets weg van de Hitlergroet. De hele Hunger Games-reeks zit trouwens vol met groteske nazisymboliek. Of is dat een pleonasme? De nazi-jas zit het Thaise regime echter als gegoten.
Juntaleider generaal Prayuth Chan-ocha was not amused en verbood het gebruik van het gebaar in groepen van meer dan vijf personen op straffe van een paar dagen cel. En een Thaise cel is niet echt een pretje kunnen wij u verklappen. Maar de demonstranten lieten zich niet kennen. Enfant terrible en activist Sombat Boonngamanong a.k.a. Nuling riep iedereen op om het gebaar drie keer per dag te maken op een openbare plek waar geen soldaten zijn. De groet is volgens hem een schreeuw om fundamentele politieke rechten. Vrije verkiezingen zitten er helaas voorlopig niet in. De junta wil eerst orde op zaken stellen. Wat dat ook moge betekenen.
De Nederlandse ambassade adviseert toeristen om vooral weg te blijven bij de protestacties en ook geen anti-coup uitspraken op Twitter en Facebook te doen. Big brother Prayuth kijkt mee. En de BV Nederland kan zich niet nog een boycot veroorloven. Uit solidariteit met het Thaise volk steken wij alvast drie keer per dag onze vingers in de lucht. Een koud kunstje, wij hebben al een jaar kunnen oefenen. De W van Willem weet u nog? Het Koningslied heeft toch meer diepgang dan wij ooit hadden kunnen vermoeden. John Ewbank zou zo maar de Sombat Boonngamanong van Nederland kunnen zijn. Drie vingers in de lucht voor onze John.