Tweede kans?

Het is heel dubbel en houdt Nederland op dit moment erg bezig: Eerst kwam Volkert van der Graaf vrij en waar moest deze man gaan wonen? Een plek veilig voor hem en voor de bevolking. En nu: Sytze van der Velde, een veroordeelde pedoseksueel die boven een kinderdagverblijf blijkt te wonen. De vraag rijst dan: hoezo een tweede kans?

Krijgt een ex-gedetineerde een tweede kans om een normaal, nieuw leven op te bouwen met een schone lei of bieden we hem de mogelijkheid opnieuw een misdrijf te plegen? Is het eigenlijk bijna ‘aanzetten tot’? Want het lijkt een beetje op iemand die gestopt is met roken een pakje sigaretten voor te houden. En hoe werkt ons rechtssysteem?

Natuurlijk, als iemand een misdaad heeft begaan, moet hij ook veilig terug kunnen keren in de maatschappij als hij zijn straf heeft uitgezeten. Anders krijgt iedere delinquent automatisch levenslang. De andere kant is dat de maatschappij er ook niet onder mag lijden. Veel ex-delinquenten gaan toch weer de fout in. Uit onderzoek blijkt dat 75% van de ex-veroordeelden opnieuw een misdaad begaat. Logisch ook: het is een grote drempel om overheen te stappen, maar eenmaal aan de overkant, wordt het makkelijker het weer te doen.

Niemand heeft ooit een schone lei, iedereen leeft met zijn verleden. Als iemand een misdaad heeft begaan, mag hij daar best de rest van zijn leven mee bezig zijn, dat zijn de slachtoffers en hun omgeving ook. Hij mag alleen niet de rest van zijn leven gestraft worden. De maatschappij is nu eenmaal zo verhard dat ook ex-delinquenten meer beschermd moeten worden.

Vanuit de maatschappij is er weinig draagvlak en begrip voor hoe het rechtssysteem op dit moment werkt. Zou het voor iedereen niet beter zijn ex-gedetineerden in reclassering te houden en, bijvoorbeeld in deze actuele situatie, erop toe te zien dat zij juist niet in een buurt met kinderen komen te wonen en hen gedwongen in therapie te laten? Zo wordt de maatschappij geholpen, die er wellicht meer vertrouwen in krijgt dat dit soort dingen goed gaat, en deze mensen minder zelf in de gaten gaat houden of najagen. De kans op herhaling vermindert en dus verkleint ook het risico op slachtoffers. Bovendien krijgt de ex-veroordeelde zo wat hij verdient. Een eerlijke tweede kans.