Trots zijn op je huidskleur is voor dombo’s

Het is u vast wel opgevallen: Nederland is een kleurrijk land. Zo heb je de discussie over Zwarte Piet en als je die normaal vindt, ben je een racist. Zeg niet dat het meevalt, want dan vergeet je ‘ons’ slavernijverleden. Dan heb je ook nog Moslims die zeggen dat ze hun God moeten wreken vanwege beledigingen of erger en snijden iemand doormidden. Als je daar kritiek op hebt, kan het zijn dat je ‘naar jezelf moet kijken’. De Kruistochten waren immers ‘minstens zo erg’. Wie zijn oog laat vallen op de manier waarop de Verenigde Staten van Amerika met hun macht in de wereld zijn omgesprongen, zal het niet makkelijk kunnen ontkennen: de blanke mens is niet zo netjes als hij zelf beweert. Dat hoeft natuurlijk ook niet. De mens is zo slecht als hij is en aangezien de blanke Angelsaksische cultuur over buskruit en machines beschikte, kwamen alle slechte eigenschappen goed uit de verf.

Dat hebben ze goed begrepen. Zelfs op het blog ‘Joop’ zeggen veel mensen dat het wel wat minder kan met al dat gezwartepiet. Het is helaas te laat. Het hek is van de dam. De zelf verkozen strijders tegen ‘het onrecht’ hebben het op kleinere blogs en op Facebook steenvast over ‘jullie’ en ‘jullie cultuur’. Mensen als Bart Schut, die proberen om vraagstukken genuanceerd te benaderen, kunnen rekenen op een serie doodsbedreiginkjes. Op straat in de grote steden wordt je als witmens voor je voeten gespuugd. Solidariteit met Palestijnen, dan wel Israeli, wordt om de haverklap verplicht gesteld voor wie wil mee praten over ‘de grote vraagstukken’ van vandaag de dag. Begin echter niet over de moordexercities op blanke boeren in Zuid-Afrika of Christenen in Egypte. Je wordt niet gehoord. Wie wel wakker is, zal roepen en wijzen: ‘racist!’

Het is niet zo dat dit ‘land doodziek is’, of dat het ‘niet veel gekker moet worden’. Het gaat er allemaal nog wilder aan toe als de verhoudingen van vandaag de dag uitgegroeid zullen zijn tot de verschillen die we morgen kunnen verwachten.

Trots, het heeft gewerkt voor de zwarte medemens. Deze is een hoop schaamte kwijt. Al is het na het partijtje van Rita Verdonk een beladen begrip geworden, het is het enige wat ons kan redden. Wees gewaarschuwd: valse trots is waardeloos.

Trots zijn op je blanke huidskleur is alleen voor wie helemaal niets meer te verliezen hebt.

Het gaat er om trots te zijn op de waarden die je van huis uit hebt meegekregen: dat je niet over je heen hoeft te laten lopen en mag zeggen wat je denkt en iemand anders mag aanspreken op zijn verplichtingen aan onze samenleving. Daar is voor gevochten. Daar zal altijd voor gevochten moeten worden. Nazi’s hadden het nakijken, communisten kregen  hier in Nederland uiteindelijk geen poot aan de grond en ook de ‘bevrijders’ van de 21e eeuw zullen leren dat: wie smijt met vuil, zichzelf besmeurt, wie het zwaard hanteert, geveld wordt door het zwaard en wie over een ander heen loopt, een ommetje moet maken voor de weg terug.