Vandaag is het een dag van Nationale Rouw. Dat zie je gelukkig niet vaak in Nederland. U mag vandaag gewoon een terrasje pakken, of een korte broek aan. U mag een pilsje drinken, een dansje doen of gewoon gepast stil zijn. U mag anderen de les lezen omdat ze volgens u niet genoeg rouwen. U doet maar. Wij doen er niet aan mee. Begrijp ons goed: het neerhalen van MH17 is een verschrikkelijke gebeurtenis. Dat wens je niemand toe. Maar om stil te staan bij al die uit het leven gerukte mensen hebben wij geen van hogerhand opgelegde vlaginstructie nodig. Overigens komen vandaag alleen de eerste vijftig slachtoffers aan. De rest komt later. Beetje oneerbiedig ook tegenover degenen die later komen, dunkt ons. Dus nee, geen dag van nationale rouw bij ons. Geen topics halfstok. Maar wel een welkom thuis voor hen die vielen door de waanzin van een stel bewapende boeren en Russische huurlingen.
ik weet het niet hoor, overal om me heen op tv en op internet zie ik de noties van mensen die vinden dat het erg moet vinden maar, uiteindelijk doet het me niet veel.
of het nou door Amerikaanse drones, Syrisch gas, Russische raketten of Braziliaanse soldaten die favela’s leegmaken… dood is dood, 290 in een keer of een voor een.
bijna alle landen,bijna alle regeringen, bijna alle groepen zijn op dit moment ergens mensen aan het vermoorden om een reden die hun goedachten en weet je wat, op een gegeven moment went dat
Dood maken is meer ingeburgerd dan elkaar lief hebben.
Agressie mag wel, lief hebben niet.
Kijk naar wat er zoal op TV of film wordt verspreid: dood, moorden en verderf.
Als iemand een ander lief heeft komt daar een balkje voor of wordt het weg-gecensureerd.
Vreemd.