Het heeft nog niet geleid tot een negatief reisadvies, maar de voortekenen zijn onmiskenbaar. Frankrijk is ziek. Doodziek. Het kan niet lang meer duren voordat deze in zichzelf gekeerde en diep verdeelde natie zijn laatste adem uitblaast.
Meer dan een miljoen mensen verloren de afgelopen jaar hun baan. Investeerders en bedrijven laten Frankrijk steeds vaker links liggen. Het land ligt economisch gezien op zijn gat. De ongelijkheid, sociale onrust en armoede nemen zienderogen toe en de republiek zucht onder de torenhoge staatsschuld. Ook het toerisme loopt ieder jaar verder terug ten faveure van landen als Turkije en Griekenland. En dan hebben we het nog niet eens over de verkiezingswinst van het Front National en de vele andere onhebbelijkheden van het Franse volk gehad.
De situatie is zelfs zo ernstig dat de Fransen een nieuw woord hebben voor al hun ellende: la Mannschaft. Het staat voor alles wat Frankrijk niet is. Economisch succesvol, gidsland, wereldleider en wereldkampioen. De eigenwaarde van de Fransen is tot ver onder nul gedaald. Of zoals een expat het omschrijft: iedereen houdt van Frankrijk, behalve de Fransen zelf.
Dat laatste is echter aantoonbaar onjuist. Wij houden namelijk ook niet van Frankrijk. Of beter gezegd, wij hebben een bloedhekel aan het arrogante, eentalige en chagrijnige Franse volk. Voor ons geldt vooral: Frankrijk is mooi, alleen erg jammer dat er zoveel Fransen wonen. Ooit was Frankrijk een wereldmacht en dat wilden ze weten ook. Daar is niks meer van over. Binnen een paar jaar behoren grote delen van la Douce France tot de derde wereld. Als dat nu al niet het geval is.
Dus mocht u nog op vakantie gaan, dan adviseren wij van MWNW TripAdvisor™ u om toch vooral de voet op het gaspedaal te houden als u bij Lille of Luxemburg de grens oversteekt en in één ruk door te rijden naar Spanje of Italië. En af en toe even l’orgueil précède la chute uit het raampje te roepen. Hoogmoed komt voor de val, stelletje connards.
