Gezond ouder worden? Neem een dochter

Amerikaanse sociologen, die onderzochten in welke mate kinderen de verzorging van hun ouders op zich nemen als deze hulpbehoevend worden, komen tot een schokkende conclusie: dochters helpen sneller en vaker dan zonen. Dochters bieden hun ouders ruim twaalf uur per maand hulp en bijstand. Terwijl zonen geneigd zijn zo weinig mogelijk uit te voeren en pas in actie komen als er echt niemand anders meer is die kan helpen. Zelfs dan nog doen veel zonen helemaal niks. Lekkere jongens.

Het verschil tussen zoons en dochters is voornamelijk cultureel bepaald. Onze maatschappij beschouwt vrouwen vaak geschikter voor het verlenen van zorg dan mannen. Dat vinden vrouwen eigenlijk zelf ook. Dus daarom begin je er als man maar niet eens aan. Ook van belang is hoe de verzorgingsstaat is ingericht. De verschillen tussen zoons en dochters zijn kleiner naarmate de zorg goed is geregeld. Dus hoe verder richting de derde wereld, hoe meer de zonen niet thuis geven.

In Nederland zou het verschil in inzet te verklaren zijn uit het feit dat veel mantelzorgers zelf al op middelbare leeftijd zijn en meer geneigd zijn om in klassieke man-vrouw patronen te denken. Als dochter je ouders verzorgen is dus eigenlijk een beetje ouderwets en komt nogal ongeëmancipeerd over. Niet meer doen dus. Laat die broer van je ook maar eens flink de handen uit de mouwen steken. Het zijn per slot van rekening ook zijn ouders.

En wat zullen al die Aziatische ouders die nu nog steeds hun ongeboren dochters aborteren, verkopen aan de hoogstbiedende of ter adoptie aanbieden over twintig jaar van een koude kermis thuiskomen. Dan is er helemaal niemand meer om voor ze te zorgen. Dus beste ouders, koester uw dochters. Zij zijn uw gouden ticket naar een onbezorgde oude dag.