Jens Breivik is de vader van de Noorse massamoordenaar en fervent drager van rode en zwarte Lacostetruien Anders Breivik. U weet wel, de man die in de zomer van 2011 zevenenzeventig vooral jonge sociaaldemocraten op het eiland Utoya doodschoot. Omdat deze linkse rakkers in zijn ogen de overname van Noorwegen door moslims bevorderden. Wellicht krijgt Anders in de verre toekomst nog wel eens gelijk. Maar dat is natuurlijk geen enkel excuus voor zijn daden.
Maar goed, zijn vader Jens dus. Jens voelt zich schuldig over hetgeen zijn zoon anderen heeft aangedaan. Niet volledig schuldig, maar wel een klein beetje. Jens vraagt zich regelmatig af of Anders het anders had gedaan als hij een betere vader was geweest. Holle retorica wat ons betreft. We zullen het namelijk nooit weten. Volgens moeder Breivik was vader een tiran en was het een goede zaak dat hij zijn gezin in de steek liet toen Anders een jaar oud was. In zijn jonge jaren was Anders volgens zijn moeder aardig en zorgzaam. Daar is weinig meer van over. Wellicht de slechte genen van zijn vader.
Jens heeft de afgelopen twee jaar het contact met zijn zoon, die een gevangenisstraf van eenentwintig jaar uitzit, weer hersteld. De grote vraag is waarom hij hem nu pas weer opzoekt. Timing beste mensen. Jens heeft namelijk een boek geschreven. Dat in oktober uitkomt. Met de tranentrekkende titel: My Fault? A Father’s Story. En dan is alle gratis publiciteit natuurlijk mooi meegenomen. Vandaar. Wij geloven dan ook helemaal niets van dat zogenaamde schuldgevoel. Jens lift mooi nog even mee op de beroemdheid van zijn zoon. Die zelf geen enkele weet heeft van de inhoud van het boek. Jens liet hem het manuscript niet eens lezen. Bah, je zult zo’n vader hebben.
