Hommeles bij de VVD: Halbe Zijlstra zaagt aan de stoelpoten van Mark Rutte

Het rommelt binnen de VVD. Net nu Rutte zijn rol als staatsman een beetje in de vingers begint te krijgen, zaagt fractievoorzitter Halbe Zijlstra ongegeneerd aan zijn stoelpoten. In WNL op Zondag zei Zijlstra dat als Rutte onverhoopt mocht stoppen, hij beschikbaar is als VVD-partijleider. Waarom zou Rutte erin godsnaam mee willen stoppen vragen wij ons af. Helemaal nu uit een peiling van Maurice de Hond blijkt dat de VVD de Algemene Beschouwingen glansrijk heeft doorstaan en op drie zetels winst kan rekenen. Zou Zijlstra een Marco van Bastentje in gedachten hebben: Rutte een stapje terug en hijzelf vol in de schijnwerpers.

Wellicht valt het wachten Halbe zwaar. Zoals het er nu naar uitziet zou Rutte er zo nog maar een nieuwe kabinetsperiode aan vast kunnen plakken. Nog een keer vier jaar op de achtergrond als fractievoorzitter voelt misschien wel als stilstand voor de ambitieuze liberaal uit Oosterwolde, die zijn bestuurlijke carrière begon als secretaris van de plaatselijke postduivenvereniging. En als niemand anders actie onderneemt dan doet Halbe het lekker zelf wel. Komt die studie commerciële economie toch nog van pas. Een fraai stukje zelf-marketing.

Lef kan Zijlstra niet worden ontzegd. Als staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap durfde hij het aan om forse bezuinigingen in de cultuursector door te voeren. Ook de boete voor langstudeerders, de zogenaamde Halbeheffing, deed veel stof opwaaien. Zijlstra bleek koersvast en nauwelijks vatbaar voor kritiek uit de samenleving én de Tweede Kamer. Op zich valt dat te prijzen. De meeste politici laten hun oren maar wat graag naar de heersende publieke opinie hangen. Maar koersvastheid kan ook als halsstarrig en compromisloos worden gezien, of zelfs als arrogant. Daar breek je geen potten mee in politiek Den Haag. En waar Rutte vaak de gulle lach hanteert, domineert bij Zijlstra de zuinige glimlach en een verbeten gezicht.

Wij schatten in dat Zijlstra voorlopig nog wel even in de wachtkamer zit en als zelfbenoemd partijleider ook nog eens met de immer populaire minsister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Edith Schippers moet afrekenen. Het zou de liberalen sieren als zij na zesenzestig jaar eindelijk eens een vrouwelijke partijleider zouden kiezen. Wel een beetje een mannenbolwerk hoor die liberale vrindenclub. En Halbe, wat is er mis met een mooie ministerpost in het kabinet Rutte III? Je wilt toch niet de geschiedenis ingaan als een slechte imitatie van Mark Rutte, terwijl je weet dat het origineel toch altijd beter is dan een kopietje?